Het laaste stukkie NZ en het fantastische Sydney

Nou daar gaat tie dan hoor, tis ff wat leesvoer, een verslag van 3 weken, dus pak er maar vast een biertje en een zoutje bij ;-)

Dag 148: 30 april
In Nederland natuurlijk volop feest en ik zat nog steeds met de kwestie; wel of niet de Tongarirro crossing gaan doen,... nou die keuze werd 's nachts snel gemaakt, want ik werd ziek en behoorlijk ook. Enorme buikkrampen, waar ik van het weekend ook al een beetje last van had, kon niet stoppen met rillen van de kou, lichaam in soort van shock, kortom; buikgriep met koorts is de diagnose. Voor mij dus geen avontuur vandaag maar uitzieken in bed. Ben de hele dag enorm moe en wil eigenlijk alleen maar slapen. Volgens mij is mn lichaam aan wat rust toe....

Dag 149: 1 mei
Ben nog tot vrij weinig in staat en breng de dag slapend door met tussendoor een beetje lezen en filmpje kijken en daarnaast nog aardig last van mn buik.
Dag 150: 2 mei
T gaat gelukkig al weer ietsjes beter maar breng t niet verder dan de apotheek om wat medicijnen te halen. De mensen in het hostel zijn gelukkig ook super lief en meelevend. Daarnaast leuke kamergenoten, dus ben in goed gezelschap tijdens het vele rusten, rusten en nog eens rusten.

Dag 151: 3 mei
Het weer ziet er goed uit itt de laatse dagen (de dagen dat ik dus in bed lag) en ik voel me eindelijk weer wat fitter, ben dus niet kapot na een paar meter te hebben gelopen en vier vanavond zelfs de verjaardag van 1 van mijn kamergenoten met een lekkere BBQ. Verders nog wel rustig aangedaan met een boekkie enzo int zonnetje.

Dag 152: 4 mei
Ja hoor we zijn weer beters en dat vieren we maar meteen met wat actie! In de ochtend eerst een wandeling in de omgeving van Taupo, langs de langste rivier van NZ, een waterval en het park; ' Craters of the Moon' waar zich allemaal geysers, modderpoelen, stoom etc. bevinden. Want ja Taupo en Rotorua zijn valkanisch gebied en er is hier nog behoorlijk wat actief. Best raar om te zien want overal komt dus stoom en rook uit de grond, je hoort t om je heen pruttelen en het stinkt behoorlijk. De bomen langs de rivier hebben ook hier hun herfstjasje aan en het is echt overal om ons heen geel, oranje en rood, daarnaast schijnt de zon volop en is de hemel strak blauw!! Kortom: best een mooi dagje voor een skydive nietwaar?! Daarnaast heb ik te vieren dat ik weer beter ben dus trakteer mezelf weer op een jump!!! En ook dit keer is het weer helemaal FANTASTISCH!! Heb een hele leuke instructeur waarbij ik wel op zn schoot wil zitten als we bijna op de hoogte zijn dat we uit het vliegtuig kunnen springen ;-) Wel een klein beetje zenuwachtig als ik uit het vliegtuig hang, maar wat een te gek gevoel weer zeg die sprong en de vrije val!!Waanzinnig uitzicht over met meer van Taupo, het vulkanisch gebied om ons heen, Tongarirro nationaal park en de vulkanen rondom Rotorua, fantastisch!! Wat een mooie dag en de weersvoorspellingen voor morgen zijn goed, dus duik vroeg me bed in voor een vroege wekker voor de Tongarirro crossing. Ga ik deze wandeling toch nog doen.

Dag 153: 5 mei
Om 5 uur er uit want om 5.45 uur staat de bus klaar die ons naar het vertrekpunt van de wandeling zal brengen. Het is nog best mistig en bewolkt als we aan de hike beginnen, maar zie af en toe de blauwe hemel tevoorschijn komen dus heb een goed gevoel dat het wel eens een hele mooie dag kan worden. Als ik tussen de wolken door Mt. Ngaurruho zie (oftwel Mount Doom van Lord of the Rings) begint de spanning toe te nemen en ook de zwaarte van de hike want het is nu vooral naar boven klimmen en voel de spierpijn in mn bovenbenen al op komen. Moet zeggen dat dat deel van de wandeling toch wel het zwaarte stukje klim is wat ik tot nu heb gedaan. Best puffen en zweten dus, eenmaal boven aan de top opgelucht dat dat deel erop zit. Het is nog behoorlijk bewolkt en mistig dus zie nog vrij weinig. Maar af en toe krijgen we al glimpen van de omgeving en dat belooft veel goeds, want het ziet er erg indrukwekkend uit. Nog ff door mist, wolken en kou (met handschoenen en muts) maar eenmaal op de top van de rode krater klaart het op en ziet het er zoooo mooi uit!! Sta dus gewoon naast een rode vulkaankrater en als ik om me heen kijk alleen maar kraters en vulkanen, een strak blauwe hemel, turquiose blauwe meren en zulke ontzettend mooie kleuren steen, zand en rotsen, ik ben echt helemaal enthousiast en onder de indruk kan niet geloven hoe prachtig het hier wel niet is. WOW!! Me like!! Absoluut de klim waard en kan natuurlijk niet stoppen met het schieten van foto’s, wow wow wow. Met pijn in mn hart verlaat ik dit mooie stukje om aan de rest van de wandeling (toch nog zeker 3 uur) te beginnen. Eenmaal aangekomen bij het eindpunt van de wandeling ben ik echt zo onzettend blij, kan t maar moeilijk met woorden beschrijven. Natuurlijk niet leuk dat ik ziek was maar goed heb daardoor wel deze wandeling met mooi weer kunnen maken en dan natuurlijk ook nog die skydive gisteren, mijn avontuur in NZ is geslaagd en af, besluit dan ook om niet nog een x mn ticket te verzetten en as maandag naar Sydney te vliegen voor een nieuw avontuur. Na deze fantastische dag eerst in de sauna ff ontspannen en de spieren stretchen en daarna geniet ik na met een drankje in het hostel en nog een drankje in Taupo town..... ik zal zeker zacht dromen vannacht.
Dag 154: 6 mei
Begin de dag met een ontbijtje en saunatje en moet zeggen dat dat de vruchten heeft afgeworpen want heb gewoon nauwelijks spierpijn, t gaat echt de goeie kant met me op ;-) Daarna met de bus richting Rotorua. Omdat morgen m’n vlucht al gaat heb ik hier 1 dag om te spenderen en besluit daarom Te Pauia te bezoeken. Dat is een park met vulkanische activiteit, een maori weef- en houtsneecentrum en een traditionaal maori dorp waar een dans- en zangvoorstelling door de maori’s wordt gegeven. Kotom; een beetje van alles wat van de culturele en natuurlijke omgeving. Rotorua is echt het vulkanisch centrum van Nieuw Zeeland en dat is te merken als je daarheen rijdt want overal om je heen zie je heel bizar rook en stoom uit de grond komen en daarbij helaas ook de dampen..., want er hangt hier een enorme rotte eieren lucht zeg, niet normaal, daar ontkom je helaas niet aan.... maar zelfs ook rotte eieren luchten wennen moet ik zeggen. Anyway het Te Pauia park is mooi met zijn geyers, stoomwolken en zijn kleuren en ik geniet onzettend van de maori dans- en zangvoorstelling. Ondanks dat ik nauwelijks iets van de maori cultuur heb meegekregen denk ik dat ik toch met dit bezoek vandaag een beetje een indruk van de cultuur van de maori’s heb opgedaan. Daarna lift ik terug naar het meer van Rotorua, pik nog een mooie zonsondergang mee en eemaal terug ik de backpackers, waar ik deze avond logeer, sluit ik mijn laatste avond in Nieuw Zeeland af met een typische NZ film; The Whale Rider, absoluut een aanrader!!

Dag 155: 7 mei
Ik maak voordat m’n bus richting het vliegtuig vertrekt nog een wandeling door het Kuirau park waar ik toch weer wordt overdonderend door de schitterende herstkleuren van de bomen, kan er geen genoeg van krijgen. Nog een beetje internetten en dan op weg naar het vliegveld. Skip daardoor Auckland, maar dat me maakt me eigenlijk niet zoveel uit, want heb t idee dat Sydney me meer dan genoeg gaat vermaken als grote stad. Eenmaal in het vliegtuig moet ik zeggen dat ik echt weer blij ben dat ik met Qantas vlieg want die weten hun klanten wel te verwennen zeg; glaasje wijn, grote maaltijd, brood en krackers met kaas ernaast, magnum toe en bijna op aandringen dan nog een wijntje maar ;-) Ik verlaat Nieuw Zeeland met een gemengd gevoel, aan de ene kant jammer en treurig omdat ik zo ontzettend heb genoten van haar schoonheid en dit nu achter me laat maar aan de andere kant heb ik toch ook zin in Australie en een nieuw avontuur. Ik denk met m’n wijntje in m’n hand nog terug aan alle mooie momenten en besef echt dat t heel bijzonder was, wat een voorrecht toch maar weer dat ik dit mee heb mogen maken. In Sydney keer ik terug naar het hostel waar ik eerder heb gelogeerd en duik vrij snel na aankomst moe en voldaan lekker mn bedje in.

Dag 156: 8 mei
Heb het getroffen want de zon schijnt en het is warm en ben klaar voor een parijtje sightseeingen. Ik stap vroeg op en wandel vanuit Kings Cross (de wijk waarin ik verblijf) richting de stad langs de botanische tuinen en schiet gelijk de eerste plaatsjes van het wereldbekende ‘Opera house’ en de ‘Harbour Bridge’, waar je eenmaal aan de haven, niet omheen komt. Moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben van deze architectonische meesterwerken en het zijn beide echte ‘ eyecatchers’ . Daarna met de ferry gelijk het water op richting het strand van Manly, wat zich ad overkant van de stad bevindt. Met de ferry heb je ook een ontzettend mooi uitzicht over de skyline van Sydney en vaar je langs de vele baaien en stranden die Sydney rijk is (en dat zijn er vele!!). In Manly geniet ik heerlijk van mijn lunch in het zonnetje op het strand en spot de eerste surfers hier, ja t oog wilt ook wat ;-). Daarna maak ik een wandeling van 3 uur langs, t schijnt, 1 van de mooiste stukjes van Sydney langs het water en zijn typische vegetatie; de Manly scenic walk. Met de ferry terug naar Circular Quay, de haven waar alle veerboten vanuit vertrekken en vervolgens strol ik nog lekker langs de haven en maak nu foto’s van het verlichte ‘Opera house en de ‘Harbour Bridge’ en moet zeggen dat ik echt onder de indruk ben van dit waanzinnige uitzicht. ’s Avonds zie ik gezellig Marjolein weer, die nog steeds in Sydney is.

Dag 157: 9 mei
Natuurlijk zit na deze eerste dag in Sydney het sightseeingen er nog lang niet op, want Sydney is echt een wereldstad en denk toch wel de grootste of althans diegene waarvan ik meest van onder de indruk ben. Vanochtend wandel ik naar ‘ Darling harbour’ en breng hier bijna de hele ochtend door. Daarna het business district in het centrum (hartje centrum) in waarbij ik een bezoek breng aan de architectonische hoogtepunten in het centrum zoals het stadshuis, een theater, kathedraal, museum, winkelcentrum (allen in begin 19de en begin 20ste eeuw stijlen). Natuurlijk her en der een fototje schietend en daarna richting het oude stadsdeel, ‘ The Rocks’ met allemaal kleine en smalle straatjes. Ik kom ook nog aan een bezoek aan de observatorium toren (sterrenkunde- en navigatiecentrum) en moderne kunsten museum van Sydney toe. Wat een topdag weer, ik vermaak me hier wel!

Dag 158: 10 mei
Het weer is vandaag ietsjes minder en sta daarom maar eens iets later op. Heb gisteren aan de telefoon gesproken met Steve en Glen, de vaders van de families die ik in Vietnam heb ontmoet (en mij geld hebben geleend toen de bankpassen t eens weer niet deden), en heb later op de dag met Steve afgesproken. Ik wandel eerst richting de botanische tuinen en zie dan de bekende ‘Art Gallery van New South Wales’ die bekend staat om zijn goede collectie kunstwerken. Hier breng ik lekker 2 uurtjes door en picknick daarna in een park met zelfgemaakte boterhammetjes. Na de lunch omtmoet ik Steve op zijn werk; het parlementsgebouw van New South Wales. Het is goed om hem weer te zien en gelijk gezellig want Steve neemt me mee het gebouw in naar de bar!! Jaja die hebben ze hier gewoon en met collega’s (die nog aan het werk zijn) drinken we een alcoholische versnapering. Steve neemt me vervolgens mee het dak op waarover we een waanzinnig uitzicht over een deel van de stad hebben en daarna duiken we nog een zeg maar een eerste en tweede kamer in voor een debat, wat moet ik zeggen, best grappig is om te zien. Daarna gaan we naar 1 of andere club waar Steve lid van is, waar de drank goedkoper is en volop wordt gegokt, waar alle australiers wel van houden, en gaan we voor een maaltijd naar ‘ Chinatown’ . Steve heeft me over gehaald om niet naar een balletvoorstelling in het ‘ Opera house’ te gaan, waar ik een kaartje voor had gekocht, en mee te gaan naar zijn familie. Daar kan ik geen nee tegen zeggen ten eerste omdat ik het super leuk vind om de rest te zien en daarnaast Steve mij overal op trakteert. Na behoorlijk wat wijntjes verder duiken we dus de metro in richting zijn huis waar ik zijn vrouw Fiona en hun 2 zonen zie. Super gezellig en met nog een wijntje of 2 crash ik daarna op de bank en verheug me op morgen want ga met Fiona golfen.

Dag 159: 11 mei
Ja vandaag dus golfen met Fiona, het weer is nog niet helemaal top maar heb er zin in want we gaan 9 holes doen op een golfbaan aan de kust! Ook nu trakteert de familie en wordt dus zeg maar behoorlijk in de watten gelegd. Moet zeggen dat met die paar lessen ik de bal ‘ af en toe’ nog best okay raak, nou ja heel af en toe dan,... maar er zit na 9 holes vordering in, en daar gaat het om zeg ik tegen mezelf. Het is iig echt een toplokatie want sta naast de kliffen met zicht op zee de ballen te raken, te proberen te raken ... haha. Fiona brengt me daarna met de auto terug naar de metro want ik moet de stad nog in om m’n nieuwe bankpassen op te halen voordat ik ’s avonds bij Glen en familie wordt verwacht voor een BBQ. In de middag zie ik nog een vriend van Tsubi die in de muziekbranche werkt en eventuele contacten voor werk heeft en zie daardoor meteen het imposerende Australian Football en cricket stadium die zich naast zijn werk bevinden. Anyway om 6 uur arriveer ik bij Glen, Nadine en hun zoon Jack en die hebben best een leuk huissie, met zwembad, grote tuin en meerdere kamers en ruik al van afstand de heerlijke worstjes, satetjes en steaksss, jummie!! Glen heeft ook een paar vrienden uitgenodigd, waaronder een nederlander die met een nieuw zeelandse is getrouwd en om de hoek woont, en met z’n allen is het erggg gezellig en geniet volop van de echt heerlijke bbq! Glen en Nadine zijn ook super vriendelijk, net zoals Steve en Fiona, en wordt volop verwend met allemaal lekkere dingen, cd’s branden, een lift de volgende dag en zelfs een nieuwe sportbroek! Daarnaast is het leuk om hen weer te zien en de Vietnam avonturen natuurlijk op te halen.

Dag 160: 12 mei
Vannacht heb ik bij Glen en Nadine gelogeerd en na een lekker ontbijt en wat foto’s te hebben gebrand brengt Glen me naar het strand aan de kust. Daar maak ik een populaire wandeling van 4 uur langs de kustlijn en zijn vele baaien en stranden en brengt me uiteindelijk bij het bekende ‘Bondi beach’. Het is vandaag super mooie weer en dat komt dus mooi uit want moet aan mn ‘ tan’ werken, het is druk op de stranden, er zijn vele surfers in zee en na deze inspanning heb ik wel een biertje en een kleine snack verdiend bij 1 van de barren aan het strand dacht ik zo. Eenmaal terug in Kings Cross maak ik mezelf een hapje en breng de avond lezend en internettend door.

Dag 161: 13 mei
In een magazine had ik gelezen dat je je op kon geven voor zeilwedstrijden in de haven van Sydney en na een mailtje naar 1 van zeilclubs in Sydney werd me duidelijk dat zondagochtend de ochtend is. Nou daar maak ik dus mooi gebruik van en begeef me in de vroege ochtend richting de jachthaven hier om de hoek. Daar vinden elke zondag de Audie winterseries of zomerseries (afhankelijk van het seizoen uiteraard) plaats met een deelname van ongeveer 170 boten. Ik sta nog niet binnen of er komt al een man naar me toe met de vraag of ik ‘ werk’ zoek op 1 van de boten, uh ja, en wat blijkt hij heeft een boot en kan op zijn boot meehelpen. Nou dat loopt dus vlekkeloos zeg. In totaal zijn we met 5 personen, op een boot van 10 meter, de kapitein heet John en we varen in 1 van de middenklasses, qua formaat van de boten, mee. Heb eigenlijk de ballen niet verstand van zeilen, heb weleens gevaren maar niet echt actief geweest ofzo, maar dat maakt niet uit en John leert me t een en ander uit terwijl we varen. Er staat niet echt veel wind dus we hebben een relaxed tempotje waarbij ik dus een beetje de ins en outs vant zeilen kan leren. Maar bovenal geniet ik van het varen in deze waanzinnige haven van deze prachtige stad, wat is het hier toch mooi en lekker om op het water te zijn. Na de wedstrijd (we eindigen als 1 na laatste) drink ik nog een biertje met de medezeilers in jachthaven club en daarna met Marjolein op het terras bij het hostel gezellig nog een paar wijntjes.

Dag 162: 14 mei
Omdat kapitein John zeilen ook voor zijn beroep doet en vandaag niet teveel heeft te doen heeft hij me uitgenodigd nog een dagje te komen zeilen waarbij hij mij nog het een en ander zal leren, ... nou daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk! Ik sta vroeg op en lees heerlijk int zonnetje in het park naast de jachthaven nog wat in mn boek voordat ik met John op zijn boot stap. Het is vandaag echt heerlijk weer, helaas niet zoveel wind. Dus dobberen we een beetje in de haven rond en varen langzaam naar de vismarkt. Ondertussen legt John mij de basis voor het navigeren uit en daarnaast heeft hij zelfs t een en ander aan theorie meegenomen; plaatjes van de boot en de diverse onderdelen en zijn engelse benaming. Want weet de termen nauwelijks int nederlands laat staan in het engels. Bij de vismarkt aangekomen halen we wat vis voor de lunch en met een wijntje erbij geniet ik van al dat lekkers en de zon op de boot. Daarna varen we langzaam terug naar de jachthaven en schiet ik natuurlijk nog wat plaatjes van de ‘ Harbour bridge’ en het ‘ Opera house’. ‘s Avonds ga ik samen met Marjolein en nog 2 anderen naar een soort van jazz concert in 1 of ander soort kraakpand lijkt t wel, een soort open jamsessie met allemaal leuke en relaxte mensen waarnaar je je eigen wijn en snacks mee mag nemen. Hier geniet ik onder het genot van mn wijntje en de mooie muziek heerlijk na van deze geweldige dag.

Dag 163: 15 mei
Het is weer zo’n mooie dag vandaag en zit alweer vroeg in het park int zonnetje nu met m’n franse boek, waarin ik nog steeds niet echt opschiet. Ik zou gaan tenissen met Marjolein maar die is iets vertraagd en besluit daarom eens lekker te gaan wandelen. Ik wandel in totaal in raptempo 2,5 uur langs vele baaien en stranden, door de chiqueste en duurste wijken van Australie (niet normaal wat een huizen hier staan zeg, o.a Nicole Kidman woont hier), heuveltje op en heuveltje af richting mijn eindbestemming Watsons Bay, waar ik voor de lunch met Marjolein heb afgesproken. Daar zitten we lekker op het terras van het mooie weer te genieten en maken daarna nog een klein wandelingetje naar een strandje. Vervolgens nemen we de ferry terug naar de stad en wandelen via de botanische tuinen terug naar het hostel. Al met al heb ik vandaag behoorlijk wat uurtjes gelopen en omdat Sydney dus niet echt vlak is te noemen, ben ik best al bekaf van al dat gewandel. Maarrrr we kiezen er toch voor om te gaan tenissen en sta een paar minuten later met Marjolein de ballen te meppen. Moet zeggen dat ik t nog niet verleerd ben en geniet weer volop van het tennisspel. Is toch mn favoriete sport hoor en merk dat ik er echt van geniet en kom zelfs fitter van de baan dat dat we erop kwamen. Moet dit zeker vaker gaan doen hoor ik mezelf zeggen. We maken ons na de tennis snel klaar, doen een hapje en haasten ons naar het ‘ Opera House’ waar ik vanavond wel naar de balletvoorstelling ga! Helaas missen we net het eerste deel maar hebben goede plekken (beetje van plek verwisseld ;-) voor de andere twee stukken. Het zijn moderne dansvoorstellingen, gelukkig niet te abstract, met een orkerst erbij en zeg tegen mezelf dat ik ook dit vaker moet gaan doen want geniet echt van de dans en muziek. Wow wat zijn we lekker cultureel verantwoord bezig zeggen Marjolein en ik tegen elkaar!

Dag 164: 16 mei
Al met al ben ik al veel langer in Sydney dan eigenlijk de planning was en besluit vandaag maar eens de stad te verlaten voor een bezoek aan de ‘ Blue Mountains’. De ‘ Blue Mountains’ is een groot nationaal park ten westen van Sydney waar vele toeristen voor een dagexcursie vanuit Sydney heen gaan en verder veel aussies komen om te wandelen. Ik blijf sowieso 2 dagen zodat ik hopelijk wat meer zie dan alleen de plekken waar alle dagtoeristen komen. Nadat ik in heb gecheckt bij een super gezellig hostel neem ik de explorer bus richting het bekendste deel van het nationaal park; ‘ The Three Sisters’, ‘ The scenic railway’ en de bekendste watervallen en uitkijkpunten over de ‘ Jamison Valley’. Om nou naar elke stop de bus te pakken vind ik net weer iets te gemakkelijk worden en wandel daardoor eigenlijk bijna de gehele route boven de kliffen en langs de watervallen in de vallei. Het is behoorlijk wandelen af en toe met heel veel trappen naar beneden en neem daardoor t treintje weer naar boven, schijnt 1 van de steilste spoorwegen ter wereld te zijn, 52 graden! en shit zeg dat is behoorlijk steil! Ben blij dat ik dat niet per trap heb moeten doen. Op de wandelroutes zijn er gelukkig niet teveel toeristen en geniet ik volop van de natuur, bergen, kliffen en vogels om me heen. Overal hoor en ik zie de meest kleurrijke papegaaien en parkieten voorbij vliegen. De bus neem ik terug naar het hostel en spring daar snel onder de douche want heb ik totaal toch 5 uur gewandeld en best wat gezweten ook. ’ s Avonds lees ik lekker wat verder bij het haardvuur in m’n boek en klets gezellig wat met de andere gasten.

Dag 165: 17 mei
Ondanks dat er slecht weer voorspeld werd voor gisteren en vandaag schijnt ook vandaag de zon weer en sta vroeg op want wil daar niks van missen. Om 8 uur als eerste aan het ontbijt en om half 9 in de trein naar een andere plek in de Blue Mountains; ‘Wentworth Falls’. Daar aangekomen begin ik gelijk met het wandelen naar de watervallen en loop in totaal 4 uur door de natuur, echt onder de kliffen (allemaal zandsteen lagen in rode en oranje kleuren), over smalle paadjes, door plassen water, onder de eucalyptisch bomen, met een fantastisch uitzicht, langs nog allerlei andere watervallen en bijna helemaal alleen. Wow wat is dit een mooie route zeg! Echt superrrrr. Ben erg blij dat ik hier dus langer blijf dan maar een dag en alleen op de plekken kom waar iedereen komt. Want dit is 10 x beter. Anyway na de wandeling ga ik toch nog terug naar het deel van het park waar ik gisteren ben geweest om mijn wandeling daar af te maken. Schiet daar nog snel de laatste plaatjes voordat ik me opmaak voor mijn reis terug naar Sydney. Had hier nog wel zeker een dag langer kunnen blijven maar op aandringen van kapitein John moet ik morgen mee gaan zeilen want er is een hele goede wind voorspeld, die nauwelijks voorkomt in deze tijd van het jaar. Nou we shall see. Mijn bezoek aan de ‘ Blue Mountains’ was iig zeker de moeite waard en heb weer echt even genoten van de natuur en daarom een goede afwisseling met Sydney.

Dag 166: 18 mei
Shit t regent pijpenstelen en t waait ook zeg he! Lekker weertje voorop zee? Mmm moet dat eerst nog even zien... Samen met Marjolein lopen we richting de haven en we knijpen m beide wel een beetje hoor, dit is nou niet echt weer wat we gehoopt hadden en waarmee voor de fun ff gaan zeilen. Na een enorme hoos- en windbui klaart t dan toch een beetje op en besluiten we na veel getwijfel dan maar toch de boot op te stappen. Er gaan naast John nog 2 locals mee en in de regen varen we richting zee. De wind is in de haven behoorlijk afgenomen en gaan daarom op zee op zoek naar wat meer. Tis ‘ ff’ wennen aan de grote golven maar t valt gelukkig mee, ook dit keer nog geen last van zeeziekte. Na een tijdje beginnen zowel Marjolein en ik te genieten, hebben t niet meer zo koud en is t toch weer heerlijk om op een boot te zijn. Ik krijg de smaak van het zeilen echt te pakken denk ik. Na nog wat heen en weer gezeil zee langs de kust zeilen we terug de haven in waar het zonnetje door komt en de lucht opklaart. Nu wordt t echt genieten!! Af en toe neemt de wind ook weer toe en maken we best wat tempo. We stappen na uiteindelijk 6 uur te hebben gevaren dan eigenlijk toch wel met een goed en gelukkig gevoel van de boot. Drinken daarna met z’n alleen gezellig nog een wijntje na en eet ’s avonds met Marjolein lekker pasta met nog een wijntje erbij en duiken om 10 uur lekker ons bed in.

Zo daarmee behoorlijk wat uurtjes getyp verder (heb dit in 3 fases geschreven) ben ik dan eindelijk weer bij. T zal een lang verhaal geweest zijn iig. Ben benieuwd wie dit uiteindelijk nog leest.... Ben dus nu in Australie alwaar ik ook een mobiel nummer heb genomen. Dat is +61 415439443. Weet nog niet hoe lang ik hier blijf, dus sla m op! Op mn fotowebsite staan weer wat foto’s (www.ramonavangennep.mijnalbums.nl).