Van t uiterste zuiden naar Taupo

Dag 133: 15 april
Vanochtend nog half vol van de appeltaart die we gisteren hebben gebakken, gaan Marlies, Doris (dat andere meisje dus) en ik per auto richting Glenorchy. In Glenorchy eo zijn verschillende scenes van Lord of the Rings opgenomen en dat is zodra we dichterbij komen duidelijk waarom want dit is tot nu toe het mooiste stukje Nieuw Zeeland waar ik ben geweest. Het ziet er echt overal zoooo mooi uit en bergtop na bergtop zie je in de verte. Na 'her en der' een fototje te hebben geschoten beginnen we om half 12 aan het eerste deel van de beroemde 'Routeburn track'. Deze track staat in de top 10 van mooiste tracks ter wereld. En in het eerste deel is al duidelijk te zien waarom. We stijgen al snel en hebben een fantastisch uitzicht over vele valleien en bergtoppen. In totaal is het 6 uur wandelen (snelwandelen dan meer want ik heb de smaak te pakken) en klimmen en stijgen we tot 1000 meter (we komen tot de tweede hut (waar mensen normaal overnachten als ze de gehele track doen)). Moet zeggen dat t best een pittige walk is en omdat wij ook weer naar beneden terug moeten lopen we op 1 dag eigenlijk wat de meerdaagse trekkers in 2 dagen lopen. Best een prestatie dus om trots op te zijn! Daarom hebben we deze avond dan ook wel een burgertje verdient bij, naar schijnt 1 van de beste burgertenten van het land, Fergburger! En dat t 1 van de beste burgertenten van het land is, kan ik zeker zeggen want het is de beste burger die ik ooit heb gegeten. Als ze dan binnen ook nog mijn lievelingsdeel van de Global Underground CD van James Lavelle draaien ( de insiders will know), kan mijn dag niet meer stuk!! Hier lust ik er zekerrrrr meer van ;-)

Dag 134: 16 april
Na de zeer actieve dag hiervoor doen Marlies en ik t vandaag maar ietsjes rustiger aan. Eerst nog even Queenstown in voor wat boodschappen en kleren waarvoor ik helaas maar misschien wel beter niet slaag, voordat we naar Te Anau in het zuiden rijden. Het weer is vandaag, na de schitterende dag gisteren, helaas wat minder en eenmaal aangekomen in Te Anau brengen we de rest van de middag relaxed door in het hostel. Met nog een aantal anderen installeren we ons voor de TV en bekijken vandaag deel 1 en 2 van Lord of the Rings. Wat af en best grappig is want iedereen zegt om de zoveel minuten; Oh kijk daar ben ik geweest, oh en daar ook'! Vandaag heeft Doris de smaak van het bakken te pakken en dit keer is het raak met de Apfelstrudelssss mmmm.

Dag 135: 17 april
Op de een of andere manier word ik de laatste tijd 's ochtends al elke keer vroeg wakker en vandaag komt dat erg goed uit want ondanks het zeer slechte weer wat ze hadden voorspeld schijnt om half 8 t zonnetje al en dat betekent dat ik vandaag de buitenlucht in kan om voor de verandering weer eens te gaan hikennn. En wel een deel van de 'Keplertrack'. Wat ook weer zo'n bekende hike van Nieuw Zeeland is en wereldwijd erg hoog staat aangeschreven. In plaats van nog meer films wordt t vandaag dus mooi weer een actief dagje, en daar heb ik zin want heb de smaak te pakken. (Ben geloof t of niet volgens mij zelfs sportief aan het worden jaja haha). Samen met Doris nemen we om half 10 de watertaxi naar de andere kant van het meer waar de Kepler track begint. Deze track is ietsjes zwaarder dan de Routeburn en vandaag komen we zelfs tot het hoogste punt van de track; Mt Luxmore op 1472 m hoogte. En omdat we ook nu weer terug moeten en niet overnachten in een hut lopen we dus eigenlijk weer een afstand wat de meerdaagse trekkers in 2 dagen doen. In totaal zijn we nu ruim 8,5 uur onderweg en ik kom om pas 7 uur 's avonds in het donker terug aan bij het hostel. Na een gebakken eitje en kopje thee duik ik dan ook uitgeput mn bedje in.

Dag 136: 18 april
Vandaag merk ik toch dat ik een dagje ouder word ... want de hike van gisteren hakt er fysiek best een beetje in. Desalniettemin er toch vroeg uit want vandaag gaan we naar wat schijnt 1 van de mooiste plekjes van het land te gaan; Milford Sound. Milford Sound maakt deel uit van een nationaal park wat uit fjorden en bergen bestaat. De weg er naar toe is al super mooi en we rijden door en langs bergen, bossen, glestjers, rotsen, regenwouden, meren etc. en het zonnetje schijnt ook nog vandaag! Natuurlijk weer wat mooie kliekjes gemaakt en om half 12 stappen we op de boot die ons over en naar Milford Sound brengt. Het is een hele mooie tocht over het water langs de vele fjorden en om ons heen stromen de watervallen volop. Na deze schitterende ochtend heerlijk een lunchje aan het water en maken we ons klaar voor de terugrit. Onderweg nog wat stops bij uitkijkpunten en interessante toeristische plekjes. Eenmaal aangekomen bij het hostel sluiten we deze fantastisch dag af met Lord of the Rings 3.

Dag 137: 19 april
Na 3 super mooie dagen in Te Anau eo. beginnen we vandaag aan onze trip over de toeristische zuidelijke route van het eiland met als eindbestemming Dunedin. Doordat ik heb besloten langer in Nieuw Zeeland te blijven heb ik nu tijd om ook dit deel van het land te zien. We hebben vandaag weer een erg mooie dag met alleen maar zon en blauwe lucht en dat geeft de vele groene heuvels gevuld met duizenden en nog eens duizenden schapen een vrolijk gezicht. Geen fantastische uitzichten hier meer, das even wennen want de laatste dagen werden we alleen maar verwend door de geweldige indrukwekkende landschappen, maar vooral door de aanwezige zon kan ik hier toch ook volop van genieten. We stoppen bij diverse baaien, uitkijkpunten over de zuidelijke zee en hebben lunch aan het strand. Helaas is het wel te fris om ook echt op het strand te gaan zitten, laat staan zwemmen, maar met een uitzicht over zee is het hier toch best genieten. In Invergarcill maken we een boodschappen shopping stop en daarna rijden we door naar ons hostel aan 1 van de baaien van de kust. Hier lekker aan de kokkerel en 's avonds ff lekker hangen in de ruime woonkamer en bel ik lang met het thuisfront voor de 'tussenstand' van m'n zusjes zwangerschap, die nu inmiddels al drie dagen 'over tijd 'is. Helaas nog steeds geen tante dus.

Dag 138: 20 april
Ook nu weer vroeg wakker (kwart over zeven) en das ook nu niet voor niks want als ik uit het raam kijk zie ik een super mooie lucht en spring direct uit mn bed en ren naar het strand voor echt een fantastische zonsopgang!! Echt zooooo'n mooie dat mijn dag niet meer stuk kan. Wwowww wat een tractatie toch maar weer. Gelijk maar ff wat rek- en strekoefeningetjes nu ik hier toch op het strand sta en met 1 grote smile daarna aan t ontbijt. Vandaag rijden we verder over de zuidelijke route die ons door 'The Catlins' brengt. Weer vele vele heuvels en nog meer schapen onderweg en we maken stops voor watervallen, wandelingen door de bossen en semi-regenwouden, het zuidelijkste punt van zuidereiland, grote grotten die alleen met laag water te bereiken zijn en een zeeleeuwenkolonie waar we echt heel dichtbij kunnen komen. Vanavond logeren we in een selfservice lodge,... waar geen eigenaar bij is en we hebben best wat luxe,... nou ja wat voor backpackers luxe is zeg maar, zowaar een Playstation, TV met video en DVD, stereotoren, heerlijke banken, bad en ruime keuken... en dat slecht voor 5 personen. Dus vanavond lang onderuit op de bank voor wat filmpjes op DVD.

Dag 139: 21 april
Na eerst Liset D. met haar verjaardag te hebben gefeliciteerd en gelijk alle 'schoolvriendinnetjes' te hebben gesproken reizen we vandaag over het laatste stukje van 'The Catlins' verder. We maken eerst nog een stop voor nog meer 'marine annimals', helaas geen pinguin te bekennen maar we zien nog wel van een afstand heel schattig allemaal kleine zeeleeuwen die in een soort van natuurlijk zwembadje/ poeltje aan het spelen zijn. Het weer is door de grijze lucht helaas wat deprimerend en daarom vind ik t niet erg om in de stad Dunedin aan te komen want de heuvels en schapen heb ik nu wel fftjes gezien zeg maar. Na bij het hostel te hebben ingecheckt lopen we richting de 'One and Only Chocolat factory from New Zealand; Cadbury World'!! Zo das weer eens ff wat anders dus en super leuk om van binnen de fabriek te zien en het proces van het chocola maken te zien. Als 3 blije kinderen lopen Marlies, Doris en ik met zakken gevuld met chocola naar buiten. Wel een klein beetje misselijk want heb geloof ik binnen 2 uur al 3 paaseieren en 3 kleine chocolade repen op. De avond sluiten we in stijl af met de film: 'Charlie and the Chocolat Factory'!

Dag 140: 22 april
Na een nacht met dromen over paaseiren, Oempa Loempa's chocoladefabrieken sta ik vol enthousiasme op want vandaag rij ik met een ander nederlands meisje, Leontien, mee naar Mt. Cook. Dat was eigenlijk onverwacht een meevaller want zou daar in eerste instantie niet heen gaan vanwege 'vervoersgebreken', maar nu ineens kan ik met haar mee rijden dus das helemaal top. We laten al snel het sombere weer in Dunedin achter ons en rijden door een rollend heuvellandschap waar de herfstkleuren overal in de bomen rondom ons heen te zien zijn, de zon volop schijnt en een strakke blauwe hemel ons welkom heet. Een heerlijke dag dus voor een beetje cruisen. Onderweg stoppen we voor de lunch aan een rivier en een ijsje in het plaatsje Cromwell. Mt Cook halen we vandaag niet maar dat maakt eigenlijk helemaal niet uit want we vinden een erg goed hostel in een schaap- en veehouderij boerderij in engelse stijl waar de eigenaar ook in woont. We logeren dus zeg maar in een echt huis met een erg gezellige huis- en eetkamer. Met een ondergaande zon genieten we op het terrras met een kopje thee en chocola natuurlijk, van het mooie landschap om ons heen. Het is echt genieten hier op een heel speciaal en mooi plekje Nieuw Zeeland. De dag wordt helemaal top afgesloten als ik later gebeld wordt door Tanja met het nieuws dat ze is bevallen van een zoontje, genaamd Ziggy! Superrr leuk natuurlijk en toch wel een beetje ontroerd hang ik na 20 minuten de telefoon op. Op dit soort momenten baal je nu eenmaal toch gewoon dat je niet thuis bent.

Dag 141: 23 april
Deze ochtend lijkt het weer wel 360 graden omgedraaid want als ik om 7 uur naar buiten kijk is het helemaal grijs en mistig en het zicht minimaal. Daarom doen we maar rustig aan want haasten heeft nu toch geen zin als er geen moer te zien is en hopen we erop dat de mist later een beetje wegtrekt. Om 10 uur besluiten we dan toch een poging te wagen richting Mt Cook want daar valt t misschien wel mee, nietwaar?!. Onderweg klaart t al een beetje op, bij Lake Pukaki is het echter een en al mist (wat ook de gehele dag niet meer boven het meer wegtrekt) maar hoe dichterbij Mt Cook hoe helderder t wordt! Zit dus toch mooi weer mee zeg maar. We maken vervolgens een wandeling van 3,5 uur door de Hookervallei naar de Hookergletsjer en het Hookermeer onderaan Mt. Cook en hebben onderweg prachtige plaatsjes kunnen schieten van deze berg, de hoogste van Nieuw Zeeland, en zijn omgeving. Het is weer een super mooie en indrukwekkende omgeving waarin ik me maar weer verkeer met bergen, gletsjers, meren, rivieren, rotsen en stenen rondom. Terug rijden we weer langs het Pukaki meer maar helaas nog steeds helemaal bewolkt hier. Wat wel jammer is want het meer is turqoise en helemaal ongelofelijk melkachtig wat ik nog niet eerder in NZ heb gezien en daarnaast de perfecte plek om foto's van Mt Cook en zijn reflectie in het water te schieten, maar ja nu eenmaal niet alles kan meezitten. We rijden door naar onze volgende bestemming; Lake Tekapo, wat ook bekend staat om zijn turqoise kleur, alleen is het water hier helder ipv melkachtig. Anyway ik pak nog een mooie zonsondergang mee bij het meer en 's avonds spelen we gezellig duizenden (ook wel bekend als zwarte vrouwen, mijn favoriete kaartenspel) met een meisje wat ik eerder in Melbourne heb ontmoet (wat is de wereld toch weer klein he!?).

Dag 142: 24 april
Leontien heeft de wekker vroeg gezet want we willen deze ochtend nog een wandeling naar Mt John naast het meer maken en roept me ook meteen uit bed want we worden nog getrakteerd op een mooie zonsopgang ook. Ondanks dat het behoorlijk bewolkt is hebben we een mooi uitzicht op de top van de berg over het meer en alle andere bergen om ons heen, daarnaast is er door de bewolking op de een 1 of andere manier heel apart wit licht waardoor de omgeving op sommige plekken juist grijs en zwart wordt, kortom: dat staat weer mooi op een plaatje! Na 3 uur keren we terug bij ons hostel en brengt Leontien me naar de plek waar de Stray Bus mij zal ophalen en ik per bus verder reis naar Christchurch. Om 7 uur arriveer ik na een lange busreis in Christchurch, waar ik Doris en Marlies weer zie in het hostel alwaar ik logeer. Zij zijn dus ook in Christchurch gearriveerd maar dan via een andere route langs de kust. Na wat gekokkerel en geklets met de meisjes duik ik lekker vroeg mn bedje in.

Dag 143: 25 april
Met de bus reis ik vandaag verder richting het noorden van het zuidereiland. Rond 1 uur komen we aan in Kaikoura, waar ik 4 weken eerder ook was samen met Liselotte en Freja. Gelukkig schijnt hier vandaag wel het zonnetje (vorige x helemaal bewolkt) en ziet Kaikoura er een stuk mooier uit dan de laatste keer dat ik hier was. Op een bankje bij het strand picknick ik lekker mn lunch weg en maak daarna een wandeling langs de kust op en neer voordat ik lekker onderuit zak voor de herhaling van een potje voetbal; halve finale champions league. Das een hele lange tijd geleden dat ik voetbal heb gezien en na vele dagen reizen en activiteiten een aangename afwisseling moet ik zeggen. Na de voetbal is het alweer tijd voor de avondmaaltijd. De dag sluit ik af met uitlezen van mijn boek; 'Strijden voor mijn land' van Senait Mehari. Een erg indrukwekkend en ontroerend boek over haar verleden als kindsoldaat.

Dag 144: 26 april
Vanochtend breek ik alle records wat betreft vroeg opstaan, want om 5 uur gaat dit x de wekker al. Ik ga nml. zwemmen met dolfijnen en de vroegste sessie schijnt het beste zijn omdat de dolfijnen dan nog lekker actief zijn en met de zwemmers willen spelen. Das ff wakker worden moet ik zeggen hoor, zeker omdat het ' best' koud is buiten op dit tijdstip en we op zee in de mist varen en het zonnetje lang op zich laat wachten. Omdat het wilde dolfijnen zijn is het nooit zeker waar ze zwemmen en daarom moet er nog wel eens gezocht worden daar deze beesten,... en helaas.... vooral vanochtend duurt t 'fftjes' voordat de schipper van de boot ze vindt. Na ruim een uur vinden we ze dan toch en springen we met wetsuit, vliezen, handschoenen, muts en duikbril het water in. In het begin zijn de dolfijnen nog een beetje angstig maar als we de derde keer het water in gaan hebben ze de smaak te pakken en zwemmen en springen ze om ons heen. Echt superrrr dit, als ik met duikbril onder me het water in kijk zie ik ze overal om me heen zwemmen, en maak ik door mijn snorkel rare geluiden en probeer duikbewegingen om ze naar me toe lokken; oftewel je moet ons een zien, net een stel clowns die de dolfijnen proberen te vermaken, die dolfijnen lachen zich volgens mij rot. Tis uieindelijk echt ontzettend leuk en er zijn er in totaal 150 tot 200 om ons heen. Deze dolfijnen soort (dusky dolfijn) leeft maar op een paar plekken ter wereld en staat bekend om zijn acrobatisch vermogen. Na de duik in het water warm ik me op met een warm kopje chocolademelk, koekje en een hete douche,... want het water is Best koud moet ik zeggen. Na deze vroege ochtendgymnastiek worden we om 9 uur opgehaald door de bus en rijden we verder door naar het noorden, naar Picton om precies te zijn. Vandaar vertrekt de ferry naar het noordereiland. Na een maand in het super mooie en indrukwekkende zuidereiland te hebben doorgebracht neem ik dan nu toch afscheid. Heb m'n vliegticket er zelfs voor verzet want jeetje wat heeft dit eiland een goede indrukken op mij achter gelaten zeg. Een eiland om nooit te vergeten, das 1 ding wat zeker is. Na een tocht van 3,5 uur kom ik aan het einde van de middag dan toch aan in Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Hoewel ik eigenlijk van plan was op tijd m'n bed in te gaan na deze lange dag word ik ineens onverwacht verrast door een smsje van mn zusje, want Ilona is bevallen van een jongen: Ralph Marco en ik ben dus tante jippieeee!! Helemaal blij maar gelijk de bar in voor een drankje, door een andere barbezoeker word ik getrakteerd op een flesje champagne en in de keuken van het hostel raak ik gezellig ad praat met iemand, eet zelfs nog voor de tweede keer een diner deze avond en drink met hem nog een glaasje wijn mee. Helemaal in opperste stemming dus!! Ben echt ontzettend blij. (helaas mn zussie nog niet te pakken gekregen maar dat komt morgen wel) en duik met 1 grote smile om 1 uur mn bedje in.

Dag 145: 27 april
Zo daar zijn we dan in de hoofdstad van NZ. Omdat het hier er behoorlijk grijs uit ziet besluit ik vandaag mijn dag rond te brengen in het Te Papa Museum. Dit is een museum met allerlei verschillende exposities en daarnaast heeft het ook een hoog educatief gehalte. Het museum is groot, echt super mooi en indrukwekkend, en kom dus weliswaar nog wijzer naar buiten ook ;-) Daarna loop ik nog een rondje door de stad, telefoon natuurlijk met het blije thuisfront, trakteer mezelf op een lekkere vette burger en friet bij de Burger King en ga zelfs nog naar mijn eerste rugby wedstrijd vandaag. Heb hier eigenlijk de ballen verstand niet van, maar moet immers toch wel wat interesse tonen in de nationale sport van dit land vind ik. De regels worden me bijgeschoold door wat andere bezoekers en begin het spel zelfs nog leuk te vinden ook! Overigens is het stadion op zichzelf al mooi en nieuw, dus das al meegenomen om te zien. Helaas is het geen uitverkocht huis want dit plaatselijke team ligt er al uit voor de hoogste plaatsen in de competitie maar met alle verklede mensen en hele families is het toch nog best gezellig.

Dag 146: 28 april
Ze hadden t weer al voorspeld; regen regen en nog eens regen en als ik om 8 uur naar buiten kijk regent t dan ook. Ik besluit vandaag maar eens uit te slapen en kom uiteindelijk pas om 11 uur m'n bed uit (ja das voor mij laat ja!). Vandaag kom ik nauwelijks de deur uit, alleen voor wat boodschappen, en lees en schrijf lekker de dag door. Das ook weer eens lekker moet ik zeggen. De regen houdt helaas niet op en fingers crossed dat t morgen en maandag beter wordt want dan ga ik naar een nationaal park voor 1 van de beste hikes van het land; de Tongarirro crossing. Hopelijk kan ik dan zo toch nog een beetje mijn koninginnedag vieren en mn vlaggetje zwaaien vanaf de top van de berg (mt Doom in Mordor, Lord of the Rings)

Dag 147: 29 april
Vanochtend t wekkertje weer gezet want om 10 uur staat Maries voor de deur. Ik kan met haar nml. meerijden richting Taupo. Het zonnetje schijnt vandaag en we rijden een paar uur door groene heuvellandschappen richting Taupo, Lake Taupo en nationaal park Tongariro. Eenmaal aangekomen in Taupo ontdek ik dat dat het weer voor morgen niet al te best wordt en twijfel nu of ik morgen wel moet gaan. Tis immers best een pittige wandeling in de bergen en doe dat liever met goed weer dan dat ik in buien en harde wind loop. Mmm wat zal t gaan worden..... To be continued!