Bergen, meren, herfstkleuren en adventure

Dag 120: 2 april
Zo vandaag beginnen we aan de 3-daagse hike door het Abel Tasman Park. Das ff pittig, aangezien ik natuurlijk niet al te sporty ben, maar het schijnt een makkelijke track te zijn, dus there we go! Richard zet me deze morgen bij het nationale park af alwaar ik de watertaxi naar mijn startpunt van de wandeling pak. Het is vandaag super mooi weer, blauwe lucht en zonnetje schijnt en als er ook nog dolfijnen langs de boot spingen kan mijn dag al niet meer stuk. Onderweg maken we ook nog een stop bij een zeeleeuwenkolonie en varen langs de diverse baaien, waar ik deze aankomende dagen dus weer terug zal langs wandelen. Mmm 'best' een stukkie hoor, als ik eenmaal anderhalf uur later aankom bij met vertrekpunt. Eerst even lunchen en met backpack en al begin ik dan in korte broek en tshirt aan de wandeling van vandaag. Door het hoogwater waar op sommige locaties rekening moet worden gehouden loop ik vandaag in totaal 5,5 uur en van noord naar zuid. Dat brengt mij langs diverse baaien, semi regenwoud en bosrijkgebied, over meerdere heuvels, door laag water en stuk na stuk mooie stranden. Ik geniet volop en met de zwaarte van de wandeling valt het mee en de tas zit prima en geen last van mijn rug of schouders mee. Toch wel vermoeid kom ik voor zonsondergang aan bij de hut waar ik vanavond logeer. Daar is geen electriciteit en geen warm water, dus na een koude douche begin ik meteen met koken met het campeergasstelletje wat ik van Richard heb geleend. Zooo op tijd naar bed (geen reet te zien int donker natuurlijk en moe van de dag) val ik in 5 minuten in een diepe coma.

Dag 121: 3 april
Vanochtend er lekker vroeg uit en settel me aan het water met mn boek heerlijk int zonnetje. Super uitzicht en ideaal ff de dag starten dus. Na een paar uur begin ik dan toch aan deel 2 van de wandeling. Vandaag is het een korter stuk, in totaal 3 uur. Toch bij elkaar 5 uur onderweg, want moet oa wachten op laag water voordat ik een deel van de hike kan doen en daarnaast neem ik lekker m'n tijd voor de lunch en zon ik in bikini op 1 van de stranden. Na het laagwater loop ik verder door naar de hut waar ik vanavond zal slapen. Het strand is hier echt super en zon nog lekker verder en duik diep in mijn boek. Na een mooie zonsondergang snel weer koken voordat ook hier t pikkedonker is. Met zaklamp lees ik mijn boek uit voordat ik de bunker van de hut induik.

Dag 122: 4 april
Tis vanochtend weer heerlijk wakker worden met een mooi uizicht over de baai en zit als enige deze morgen hier m'n ontbijtje op te smikkelen. Wat geweldig toch om hier maar te mogen zitten. Vandaag nog 4 uur wandelen door het mooie gebied. Het weer is alleen wat minder dus t laatste deel van de hike loop ik in de miezer. Maar hier komt natuurlijk mijn dure aangekochte nieuwe regenjack mooi van pas. Goede aankoop zeg ik tegen mezelf maar weer ;-). Krijg nou ook pijn in mijn voeten en als ik bij het eindpunt mn schoenen uit trek begrijp ik ook waarom; 'behoorlijke' blaren op m'n voeten. Moet overigens ook echt nieuwe schoenen gaan kopen want de zolen van mn nikies zijn bijna gebroken. Na voldaan en met een big smile op mn face het eindpunt te hebben behaald spring ik direct een bus in die net komt aanrijden en mij bij Richard z'n werk kan afzetten. Daar eenmaal aangekomen help ik Richard een beetje op zijn werk (hij werkt in een zee aquarium) en wandel ik door t haventje naast het aquarium. Na wat boodschappen gedaan te hebben eten we bij De De Hamel thuis heerlijk lekker vette fish en chips, dat was net wat ik nodig had na 3 dagen noodles! Wat een 3 super mooie en actieve dagen waren dat zeg. Me love Abel Tasman Park!!

Dag 123: 5 april
Na weer een heerlijke nachtrust in mijn bedje bij de De Hamels (toch wat anders he dan met 12 man in de hut) besteed ik mijn dag vandaag aan het boeken van de rest van mijn trip, internetten, lezen, schrijven, wassen, koken, boodschappen doen, van het zonnetje genieten, shoppen van de nieuwe schoenen en sluiten we de avond af met Chicken Run op de tv. Af en toe echt heerlijk zo'n dag voor dit soort ' klusjes'. Daarnaast neem ik afscheid van een deel van de familie, waar ik de laatste dagen zo door verwend ben en van hun huis en gezelligheid heb mogen genieten.

Dag 124: 6 april
Na lange en vele overwegingen heb ik besloten een deel van het zuidereiland met de Stray bus te rijden. Heb hier een pas voor gekocht en stap, nadat ik afscheid heb genomen van de rest van de familie, in de bus bij het Abel Tasman Park op. Tis meteen wel even wennen, want het is een bus waar je extra voor betaald doordat je uitstapjes maakt onderweg en dus min of meer ook als groep reist. Maar goed heb de keuze om uit te stappen waar ik maar wil en het voordeel aan deze bus is dat je wel veel onderweg doet en met een ' gewone' bus heb je deze mogelijkheid nu eenmaal niet. We stoppen vandaag o.a bij 1 van de mooie meren van het Nelson Lake NP, een uitzichtpunt over de zuidelijke Alpen van NZ, een leuk plaatsje voor de lunch en ik maak een wandeling van een uur langs de ruige kustlijn en de zeeleeuwenkolonie van Cape Foulwind. Elk uur dat we in de bus rijden zie ik het landschap veranderen en merk al heel snel dat er vele verschillende eco-sytemen hier te vinden zijn. De alpen zijn binnenlands te zien en aan de kust is er regenwoud, daartussen vele meren en bossen. Kortom: ik kijk echt overal mn ogen uit van al het moois. Deze avond logeer ik in een hostel bij Punakaiki aan de kust.

Dag 125: 7 april
Vandaag vroeg de wekker gezet want voordat de bus me ophaalt wil ik nog een wandeling doen door het schitterende regenwoud en over de mooie ruige stranden naast het hostel. Na ruim 2 uur gewandeld te hebben vertrek ik per bus naar de bekende Pancake Rocks en Blowholes (Paparoa NP). De naam zegt t al een beetje; de rotsen zien er uit als pannekoeken (vele dunne lagen) en door de hoge golven manouvreert de zee zich min of meer door de rotsen heen waardoor er lucht en water doorheen wordt gepusht (de blowholes). Het is echt super mooi om dit te zien en sta echt met spanning te wachten voordat het water omhoog de lucht in schiet. Een indrukwekkend natuurfenomeen zeg maarrr. Na deze stop rijden we door naar Hokitika voor een korte stop voor de boodschappen. 5 Uur verder langs en door het regenwoud afgewisseld met de ruige kustlijn van de westkust komen we voor het donker aan in Franz Josef. Daar check in snel in in het hostel en maak mezelf een lekkere maaltijd alvorens ik voor de tv duik voor 'Snatch' met Brad Pitt.

Dag 126: 8 april
Vandaag schijnt de zon en das mooi want er staat een volle dag hiken op de gletsjer van Franz Josef op het programma. Een beetje warmte kan geen kwaad dus tussen op al dat ijs. De Franz Josef gletsjer is samen met de Fox Glaciar nog 1 van de weinig groeiende gletsjers ter wereld. Daarnaast bevinden deze zich door het bijzondere landschap van Nieuw Zeeland ontzettend dicht bij de kust, wat blijkbaar heel uitzonderlijk is. Anyway na me in een volledige gletsjerhiking outfit (muts, handschoenen, jas, laarzen, spikes etc.)te hebben gehesen vetrekken we per bus richting de gletsjer. Eenmaal uitgestapt nog een stukje wandelen voordat we uiteindelijk voor de indrukwekkende gletsjer staan. Deze is op vele delen blauw, heeft de meest bizarre vormen en doet heeeel groot aan als je er zo voor staat. Met ons groepje en gids wandelen en klimmen we in totaal 5 uur op het ijs over smalle paadjes, langs diepe spleten en over glas ijs,.. letterlijk en figuurlijk! Want het is af en toe best tricky en angstig moet ik zeggen hoor. Maar goed overal is het vooral genieten want het is ontzettend mooi waar ik maar om me heen kijk. De formaties en vormen van het ijs zijn echt bizar. Na een lange mooie maar ook vermoeiende dag (kan amper meer lopen van de spierpijn in mn benen) komen we na 8 uur terug aan in t dorp. En daar geniet ik met 1 van mn busgenoten (Alex) heerlijk van een glaasje wijn int zonnetje opt terras na van deze te gekke dag. Na het avondeten trakteer ik mezelf nog lekker op nog een paar glaasjes, he zo'n fysieke inspanning doe ik nu eenmaal niet elke dag ;-)

Dag 127: 9 april
Met een klein katertje... toch wel, sta ik vandaag vroep op want per bus rijden we verder naar onze volgende bestemming van het programma. Bij Lake Matheson maak ik een wandeling van een uur door de mooie bossen rondom het meer. En net als de wolken verdwijnen is in het meer de reflectie te zien van de hoogste berg van NZ; Mt Cook. Super mazzel dus en leg dat natuurlijk mooi even vast op de camera! Na de heerlijke wandeling met de frisse berg- en bossenlucht (wat kan dat soms toch lekker zijn ;-), stoppen we in het dorpje bij Fox Glaciar voor de lunch. Daarna rijden we verder langs de vele bergen, bossen, regenwouden, kustlijn en hoge bergpassen die het gebied rijk is. En dat zijn er vele kan ik zeggen! Tot nu toe het mooiste stukje weg waarop ik heb gereden. We maken stops voor watervallen, de Haas Pass en fotoshots en cruisen langzaam door naar onze verblijfplaats voor deze nacht in Mt Aspiring National park (Makarora). Hier aangekomen lees ik heerlijk in het late zonnetje verder in mijn volgende boek wat ik deze avond zelfs nog uitlees. Vandaag voor mij even geen alcohol en duik op tijd lekker mijn bed in.

Dag 128: 10 april
Helemaal fris en fruitig vandaag sta ik als eerste op en maak voordat we vertrekken nog lekker een wandeling van een uur door het mooie bos naast onze lodge. Sta echt versteld van de variatie in al het groen in zo'n klein gebied dat het eigenlijk is. Nu weer onzettend vele en verschillende planten en bomen itt het groen een paar uur rijden terug zeg maar. Daarnaast is ' het groen' nu door de herfst ook aan het verkleuren en dat begin ik vooral in deze regio te merken doordat er steeds meer gele en rode bladeren in de bomen te zien zijn. Een extra kadootje van moeder natuur zeg maar, mooi meegenomen weer! We rijden langs Lake Wanaka en Lake Hawea en stoppen hier regelmatig voor een fototje wat het is hier mooi plaatje na mooi plaatje. Voordat ik voor mijn verblijf in Wanaka uitstap gaan we nog naar Puzzling World. Hier hebben ze een heel groot doolhof buiten en vele kamers waar verschillende trucs zijn uitgehaald zoals gezichten die je overal volgen, kamers die schuin lopen, een kamer waar je klein en groot lijkt hoewel de vloer recht is, holgrammen etc. Super leuk en zowel jong en oud heeft t hier naar zijn zin... ik ook dus ;-) Een erg leuke afwisseling eens met al het natuur, natuur en natuur wat NZ te bieden heeft. Wanaka ligt aan Lake Wanaka en met alle bergen daarom heen is het hier echt super mooi. Samen met busgenoot Sjoerd maken we een wandeling langs het meer waar goed de herfst in de bomen 'is te zien' en daarnaast bekijken we de expositie; Earth from Above, die ik al eerder in Amsterdam heb gezien en waarvan ik thuis ook een boek heb. Echt geluk maar weer dat deze expositie dus nu hier te zien is. 's Avonds bezoek ik samen met Sjoerd de lokale bioscoop die erggg relaxed is met bankstellen, heerlijke chocoladekoekjes en andere lekkere hapjes, die ik niet aan mij voorbij kan laten schieten... Alleen de film was iets minder; met moordende schapen die zo flauw was dat t wel weer grappig werd. Anyway toch weer een topdaggie erbij!

Dag 129: 11 april
Mmm vandaag t weer wat minder waardoor ik eigenlijk niet zo'n zin heb om veel buiten te gaan doen. Komt mooi uit dat we vandaag in een wat luxere kamer zitten met eigen tv, badkamer en keuken waardoor t binnen ook best lekker vertoeven is. Met Alex duik ik nog wel even de stad in en 's middags sla ik zelfs nog een balletje of 64 op de lokale golfbaan. Moet zeggen dat dat na 6 maanden nog aardig best ging. Verders beetje wasje doen, kokkerellen, lezen,internetten, franse les maar weer eens gedaan en na het eten spelen we met de medebuspassagiers gezellig pictionary.

Dag 130: 12 april
Vanwege t mindere weer van gisteren voor de zekerheid maar vroeg de wekker gezet zodat als het weer mee zit ik op deze laatste ochtend nog lekker wat kan wandelen in en rondom t mooie Wanaka. En ja heb toch mazzel want de zon schijnt en stap daarom om half 9 lekker naar buiten voor een lange wandeling langs het meer. Schiet weer wat mooie plaatjes en bel vandaag voor de zekerheid toch nog maar de skydive organisatie van Wanaka, want het weer is nu zo mooi en het zicht zo goed dat ik misschien toch nog wel een poging wil wagen om t vliegtuig uit te springen. En na mijn tweede belletje heb ik mazzel want ze hebben waarschijnlijk nog wel een plekje voor me en wordt om 11 uur opgehaald voor mijn eerste skydive ever!!! Totaal niet gepland en verwacht eigenlijk maar had ineens t idee en ben ervoor gegaan en beloond: want heb echt een hele mooie sprong gemaakt vanaf 3600 meter met een geweldig uitzicht over lake wanaka en alle omringende bergen. (deze skydive staat in NZ bekend als de mooiste locatie) Verbazingwekkend toch wel geen moment zenuwachtig of nerveus geweest. Vond t echt super kicke en vond hoe raar t misschien ook wel klinkt, t de normaalste zaak van de wereld om te springen. Ga denk zeker op het noordereiland nog een keer, want dit smaakt echt naar meer!! Na deze super ochtend haal ik zelfs de bus nog naar Queenstown, wat de volgende stop is van de Stray bus. Onderweg nemen we nog een kijkje bij de eerste bungyjump locatie van de wereld. Dit is toch niet echt mijn cup of tea hoor en heb vandaag al genoeg actie gehad dus laat de bungyjump aan mij voorbij gaan. Na ingecheckt te hebben in het hostel in de stad trakeer ik mezelf op een heerlijke maaltijd en glaasje wijn met een mede-busgenoot. Daarna drink ik met Alex nog wat wijntjes en Baileys in de lokale pubs. Zo'n dag als vandaag moet immers toch gevierd worden nietwaar!!??

Dag 131: 13 april
Na lekker uitgeslapen te hebben stap ik uiteindelijk om 1 uur 's middags de buitenlucht in. En vind t eerlijk gezegd geen moment erg dat t al zo laat is want het is buiten freezzzzing koud en het sneeuwt zelfs een beetje. Er is hier vervroegd winterweer uit de Zuidpool gearriveerd helaas. Om op te warmen maak ik met nog 2 andere busgenoten een pittige wandeling naar de top van Queenstown hill (907 m) en komen 3 uur later weer terug aan in de stad. We hadden op de top (ondanks de bewolking) toch nog een goed en schitterend uitzicht over de vele indrukwekkende bergen romdom Queenstown. Begrijp nu zeker waarom hier zoveel ' Lord of the Rings' scenes zijn opgenomen want het is echt overal waar ik om me heen kijk mooi. Na deze fysieke inspanning duik ik lekker met m'n boeken een cafetje in en trakteer mezelf op een lekker warm kopje thee en warme snack,.. en die zijn hier nodig kan ik je zeggen met kou. Daarna lekker verder lezen en schrijven en duik vroeg mijn bedje in.

Dag 132: 14 april
Vandaag om 7 uur de wekker gezet want wil vanochtend vroeg gaan wandelen rondom het meer bij Queenstown. Het weer is gelukkig beter en heb nu een heel goed en mooi uitzicht over de vele bergen en heuvels. Lekker 2 uur gewandeld nadat ik daarna door Marlies met de auto wordt opgehaald. Heb Marlies al eerder ontmoet en reis de aankomende dagen met haar en haar auto verder in het zuiden van het eiland. Samen met een ander meisje (ben de naam even kwijt) rijden we vandaag naar een klein plaatsje vlakbij; Arrowtown. Het is echt heel pittoresk met allemaal oude houten huisjes en doet erg gezellig aan. Daarnaast hebben de bomen hier helemaal de herfstkleuren te pakken, want het is echt overal geel en rood om ons heen. Uiteindelijk wandelen we 3 uur rond en doen zelfs nog een hike van anderhalf uur op een heuvel wat weer een schitterend uitzicht over de regio oplevert. Bij elkaar weer een topdagje en daarmee aangekomen bij vandaag, het moment van dit schrijven en dat ik achter de computer zit met radio 538 op.


Zooo ondertussen toch alweer een aardige lap tekst als ik zo terug kijk hierboven. Op mijn fotosite staan de mooiste fototjes van Nieuw Zeeland inmiddels. Door al het moois zijn t er dit keer 'aardig' wat. Nu zo appeltaart bakken en ff wat lekker kokkerelen voordat we morgen naar t schijnt 1 van de mooiste plekjes van NZ gaan, Glenorchy eo.