Steden en natuur, een prima combi hier

Dag 99: 12 maart

Ook vanochtend er natuurlijk voor de verandering vroeg uit want we hebben een druk programma voor de boeg. Zo en ben blij dat we vroeg op staan, want deze ochtend word ik getrakteerd op de beste zonsopgang tot dusver!! Echt ontzettend mooi met vele strepen en kleuren. Te gek zeg!! Eenmaal aangekomen bij Kings Canyon maken we ons klaar voor een 4 uur durende wandeling door dit schitterende nationale park, oftewel: 3 liter water mee en een laag zonnebrandcreme op. Gelukkig blijft t de gehele ochtend een beetje bewolkt waardoor de temperatuur de 40 graden niet haalt. De wandeling door het gebied is echt super, beetje klimmen, langs steile afgronden en een te gek uitzicht. Ben helemaal fan van Kings Canyon, wat uit allemaal zandsteen lagen bestaat en zijn voornaamste kleur oranje is. Voor mij is dit het hoogtepunt van de trip. We maken halverwege de wandeling ook nog een stop bij ' The Garden of Eden' waar we een kleine zwem doen. Minder voor mij maar leuk voor de medereizigers is de status van de spieren in mijn armen,... want ik klauter echt met veel pijn en moeite het water uit en zag er volgens de anderen als een zeeleeuw uit die zich omhoog uit het water probeert te wringen (stel je er een plaatje bij voor ;-),... mmmm misschien maar eens toch gaan sporten bij terugkomst... Na deze fantastische ochtend rijden we rest van de dag door naar Alice Springs wat de eindbestemming van deze reis is. Omdat ik heelhuids zonder slangenbeten en zonnesteken deze reis heb overleefd trakteer ik me vanavond maar eens op een heerlijke fles rode wijn, en die smaakt niet verkeerd moet ik zeggen!

Dag 100: 13 maart
Sjezusss dag 100 al. Wow wat gaat de tijd snel zeggg, kan me nauwelijks voorstellen dat er echt al zoveel dagen voorbij zijn, ppfooeee...
Na de hele fles wijn er toch vroeg en zelfs fris uit, denk dat ik gewend ben aan het vroege opstaan,.. om wat boodschappen in het stadje te doen. Er wonen hier veel aboriginals en ook in de stad is veel over de aboriginals te lezen en te zien in de vorm van kunst. Helaas is mijn budget niet toereikend om hiervan wat mee te nemen en geniet ik vooral van de mensen zelf. Tis alleen wel moeilijk om volop van de mensen te genieten omdat er echt veel aan alcohol verslaafd zijn en de meesten in de stad er armoedig, onbezorgd en een beetje eng uit zien. Vooral in de steden leven de ' laagste lagen' van deze bevolkingsgroep. Ik denk dat veel mensen daarom dan ook een verkeerd beeld krijgen van de aboriginals, ikzelf vind het vooral erg triest en heb zeer te doen met deze mensen, hun levensomstandigheden en wat hen door de westerlingen is aangedaan. Anyway de rest van de dag een beetje computeren (vorige update van de weblog) en in de middag neem ik een duik in het zwembad (het is hier echt heet, ongeveer 45 graden) en maak een bezoek aan het verkoelde! museum en de basispost van de Flying Doctors en het baby kangaroe opvangcentrum van de stad! Het bezoek ad Flying Doctors is erg interessant en de baby skippy's zijn zooo lief,.. om mee naar huis te nemen! In de avond neem ik afscheid van het grootste deel van de leuke groep waar ik de afgelopen 7 dagen mee heb doorgebracht en ga vroeg naar bed vanwege een heeele lange terugreis naar Adelaide.

Dag 101: 14 maart
Tja ff 1500 kilometer rijden in 2 dagen, das geen pretje maar mijn plek voorin de bus maakt de reis gelukkig wat aangenamer dan verwacht. Het is eigenlijk 1 rechte weg over de Stuart Highway van Alice Springs naar Adelaide met stops voor benzine, lunch, plaspauzes en snacks. Uiteraard begeven we ons wel weer in de prachtige woestijn en met een tukje tussendoor is het toch best nog een plezierige reis. 's Avonds logeren we weer in de half open mijn in Cooper Pedy en dineren lekker makkelijk en vertrouwd; pizza bij de pizzeria!

Dag 102: 15 maart
Ook vandaag weer rijden rijden en nog eens rijden, stoppen voor benzine, snacks, plaspauzes en de lunch. Maarr we passeren nu wel zoutvlaktes die ik nog niet eerder had gezien en vangen (onze gids is hagedisfreak) zelfs een grote hagedis, wat de bus weer een beetje wakker schudt. Om 6 uur rijden we Adelaide binnen en het voelt goed om weer terug te zijn. Ik ga gelijk door naar Tsubi die om een 7 uur een kleine theatervoorstelling met Monica doet( waarvan ik naar de verjaardag was verleden week) en eten daarna met wat huisgenoten van Tsubi een hapje bij de chinees. Het is gezellig om Tsubi weer te zien en nemen nog een biertje bij het cafe en productiekantoor van het Fringe festival, wat zich deze weken in Adelaide afspeelt. Het is een festival voor comedie, theater, muziek en dans en trekt vele bezoekers. Ik heb t helemaal naar m'n zin in deze contrijen en we sluiten de avond af met een onzettend goede theatervoorstelling van violisten, cello speler, beeldend kunstenaar en poppenspelers.

Dag 103: 16 maart
Het huis van Tsubi is nu vol met meerdere gasten, vrnml. poppenspelers voorop Fringe, en doet gezellig aan. Ik ben overdag vooral bezig met wassen, computeren, tas herinpakken en de boel op orde stellen. En heb besloten een 3 daagse trip te maken richting melbourne ipv 1 dag wijntouren in Barosso Valley en de Grand Prix in Melbourne. Wil nml. toch echt graag de natuur in die hier uniek is en uitgebreid langs de beroemde Great Ocean Road. Aan het einde van de dag boek ik de tour en vanavond is dus de laatste avond in Adelaide. Na een kort bezoek aan de opticien, yeahhh bril weer gemaakt, spreek ik af met Michael, een jongen die ik eerder in Laos heb ontmoet. Samen met nog een vriend van hem gaan we naar een opening van een expositie waar jaja gratis wijn is!! Heb ik toch m'n wijntour een beetje ha. En we drinken er gezellig met z'n 3-en op los. Later sluiten Tsubi en Monica aan en bezoeken we nog 2 pubs en begeven ons naar ' The Garden of unearthly desires' (die op de Parade in NL lijkt) waar Tsubi haar tent heeft en nu tijdens Fringe de ' hangout' van het festival is. Het is erggg druk en gezellig en met de artist passen van Tsubi en Monica lopen we zo langs de lange rij voor de ingang. Het voelt net als thuis haha.. Anyway de beats in de southern comfort disco doen het goed en om 2 uur 's nachts maak ik nog wat laatste danspasjes voordat we richting Tsubi haar huis terug rijden. 'Behoorlijk' aangeschoten zet ik mijn alarm voor de volgende ochtend want moet om 7 uur alweer in de stad zijn.

Dag 104: 17 maart
Ja en je voelt de bui waarschijnlijk al hangen.... alarm gaat niet af #$%^$. Of het nu aan mijn status van gisteravond lag of de status van de batterij van de telefoon, t zal me een raadsel wezen, 1 ding is zeker: De doorbel van de taxichauffeur maakt me geschokt om half 7 wakker.... K*T. Moeilijk te laat dus, snel boel bij elkaar gepakt, aangekleed en 5 minuten later zit ik gestresst met een klein katertje en nog half slapend in de taxi richting de stad. Gelukkig is de bus ook te laat zeg en stap ik om 7.15 uur heel opgelucht de bus in voor de 3-daagse trip. Met een snik verlaat ik het leuke Adelaide met Tsubi en al haar andere leuke locals. De eerste uren is het vooral heel veel rijden, dat komt mooi uit ;-) en weinig te zien. Voor de lunch stoppen we naast Mt. Arapiles, de beste berg in Australie voor bergbeklimmers, en schiet ik de eerste plaatjes met mijn camera. Na weer een paar uur rijden komen we uiteindelijk op onze eindbestemming van de dag aan; Nationaal park ' The Grampains', het grootste nationale park van de staat Victoria, waar ik mij inmiddels bevindt. Hier maken we een korte stop bij het informatiecentrum en rijden daarna door naar 2 uitkijkspunten over het nationaal park. Het is weer even heel wat anders dan de outback, groen en veel bergen en vind het super mooi. In het park bevinden zich trouwens heel veel kangaroes en moet zeggen dat deze van dichtbij best groot zijn… Na een heerlijke australische BBQ kruip ik vol en moe lekker m’n stapelbedje in.

Dag 105: 18 maart
Vandaag voor de verandering wel eens weer tot 7 uur uitslapen joehoee. Na het ontbijt rijden we verder naar en op ‘ Mount William’. Daar beklimmen we in anderhalf uur de top van de berg en dat levert een fantastisch uitzicht over het nationale park op. Ben echt blij dat ik voor deze trip heb gekozen want de stops en de natuur zijn te gek. Na de klim rijden we langs vele gele en droge gras- en graanvelden (het is de heetste zomer ooit in Victoria) door richting The Great Ocean Road. Onderweg stoppen we in een park genaamd ‘ Tower Hill’ wat zich in een oude krater van een vulkaan bevindt. Hier zijn een aantal emu’s (die erg grappig de karbonades van een aantal niet oplettende australiers pikken) en zie ik mijn eerste koala! Eenmaal aangekomen bij ‘ The Great Ocean Road’, die behoorlijkkk langs is, stoppen we o.a. voor ‘ The Bay of Islands’, ‘Bay of Maytres’, ‘London Bridge’ en het voor velen hoogtepunt van de rit; ‘de 12 apostelen’ (waarvan er nog maar 7 zijn dan)! De gehele kustlijn kenmerkt zich door ruige kliffen van zandsteen die door de vele jaren heen langzaam slijten en waarvan stukken los komen/ overgebleven zijn/ niet in zee zijn gestort. Het ziet er met de ruige zee en de gele en oranje kleuren van de kliffen in ieder geval allemaal super mooi uit. Zeker een MUST DO voor Australie! Na een korte check-in in ons hostel Port Campbell en onze avondmaal zijn we nog net op tijd voor een schitterende zonsondergang bij de 12 Apostelen. Kortom: een erg geslaagde dag weer!

De rest volgt deze week. Nu (20 maart) in Melbourne, wat een te gekke stad is zeg!! Regent nu een beetje dus de weblog updaten is een goede bezigheid, maar ga nu toch nog ff de stad in. Er staan op mijn fotoalbum weer meer foto’s.