Noord en Zuid Thailand; helemaal zo gek nog niet

Wow wat gaat de tijd toch snel. Ben sinds het laatste report al weer 15 dagen verder en van noord Thailand naar het uiterste zuiden gereisd. Behoorlijk wat kilometers erop zitten dus en verder natuurlijk weer aardig wat avonturen verder, veel bekenden gezien en de laatste dagen heerlijk aan het genieten van de Thaise eilanden.

Dag 60: 2 februari
Zo de nachtmarkt overleefd hoor! Wat is deze groot zeg!! Voor mij sowieso de grootste markt die ik ooit heb gezien. Echt er kwam geen einde aan de kraampjes met souveniers, traditionele klederdracht, snacks en drankjes en alle thaise plurlaria die de toeristen mee naar huis nemen. Gelukkig hield ik het bij slechts 1 fisherpants, zoals ze deze hier noemen. Oh ja en we hebben de McDonalds even meegepikt. Was lekker maar toch echt weer thais eten voor mij, want dat smaakt gewoon 10x beter. Vandaag zijn we met Frans en Maria naar een andere markt gegaan en daar weer even gekeken hoe de marktlui bezig zijn met al het lekkers wat er te verkrijgen is. Verders nog een chinese tempel bezocht en hebben we de middag doorgebracht in de dierentuin van Chang Mai. Deze ligt echt op een toplocatie buiten de stad op een berg in de natuur. Het was af en toe ff flink klimmen en minimaal 10 kilometer wandelend verder met gemengde gevoelens de dierentuin verlaten. T was fijn om even uit de stad te zijn en wat dieren te zien alleen waren de omstandigheden en dan met name het onderhoud van een aantal dierenverblijven niet goed. Wat echt zonde en zielig is want ze kunnen er gezien de locatie echt wel iets goeds en aantrekkelijks van maken. Hier wel nog 2 panda´s gezien, wat vrij uniek schijnt te zijn en een witte tijger. Na de dierentuin zijn we uiteten gaan in een te gek restaurant met geweldig uitzicht over de stad naast de dierentuin en hebben daarna nog een drankje gedaan in de stad aan de rivier bij een ander restaurant.

Dag 61: 3 februari
Na een goede nachtrust in ons hotel zijn we toch blij om weer verder te gaan en het hotel achter ons te laten want die isrealies kunnen wel herrie maken hoor he! In grote groepen zijn ze soms echt niet om uit te staan. We hadden een mini-bus naar Pai gereserveerd voor 09.30 uur, maar omdat net op dat tijdstip de jaarlijkse bloemencorso door de binnenstad komt (zullen wij weer hebben hoor ^*&@#*) rijden we uiteindelijk (na vele kwade telefoontjes verder) om 12.00/12.30 uur Chang Mai uit. Dat betekent dat we ‘ s-middags in Pai helaas niks meer kunnen doen. Maar omdat we in de straat van de passerende parade stonden te wachten hadden we wel het geluk deze ook te zien en dat heeft ons uieindelijk toch nog best een verdragelijk 3 uur wachten opgeleverd. .. en vele mooie plaatjes met de camera verder. We komen tegen zonsondergang, na vele vele bochten en ups en downs met de bus, in Pai aan en vinden voor de avond nog gelukkig accomodatie want Pai is vol en populair zo te zien. Dit dorpje ten noorden van Chang Mai is hip, relaxed, mooi en gezellig en maakt het daarom aantrekkelijk voor vele soorten bezoekers. Vooral backpackers, kunstenaars en muzikanten hangen hier rond maar doordat hier een thaise film is geschoten nu vooral in de weekenden ook vele thaise toeristen. En dat is te zien ook, het is ´s -avonds druk op straat. Er is hier op de avondmarkt en trendy winkeltjes ook goed te shoppen: Sacha en ik kopen beide bij een winkeltje een hele leuke tasse!

Dag 62: 4 februari
Omdat de kamer van de eerste avond niet zo is, verhuizen Sacha en ik naar een hele leuke bungalow met jaja schuifdeuren (dit is voor ons echt chique hoor ;-), thaise zitkussens en verder een bungalow met een moderne inslag in de vorm van een semi-trendy badkamer en mooie natuurlijke producten rondom de bungalows, wat het allemaal erg ´feng shui` laat overkomen. En daar houden de meisjes nu eenmaal soms van! Deze dag huren we allen een brommertje en crossen we de gehele dag de vallei rondom Pai door, bezoeken we twee watervallen (alleen weinig water te bekennen helaas), een dorpje waar de mensen nog traditionele klederdracht dragen, een uitkijkpunt over het gebied en cruisen we verder rond in de regio. Echt superrr mooi hier!! Ben helemaal weg van Pai. Onderweg hebben we nog geluncht bij een cafe waar een nederlandse dame de eigenaar van is. En ik zeg het niet vaak, want buitenlanders runnen over het algemeen de horeca zaken wat beter dan de gemiddelde thai, maar deze dame had echt thuis mogen blijven. Zij wist mij nml. niet uit te leggen wat er op een broodje op de menukaart zit. `Ja hoe moet ik het nou beschrijven`... hoor ik haar nog zeggen. Dus wij dachten allen nou daar zal dan wel heel veel opzitten of een typisch thais product waarvan ze de vertaling wellicht niet weet. Ja hoor waar denk je waar ze mee aan komt gelopen,… een broodje PATAT!! Naaoouuhh dat wil je toch niet geloven…. Dat is toch niet zo moeilijk? Gewoon een broodje met patat erop, niet meer en niet minder. Echt ongelofelijk. We hebben er achteraf erg om moeten lachen en met een beetje ketchup enzo erbij smaakt t nog best lekker ook. Deze dag brommeren sluiten we gezellig met een diner af bij het restaurant wat bij onze bungalows hoort.

Dag 63: 5 februari
Vandaag is het eindelijk dan zover, ik ga thais leren koken!! Helemaal zin en in Nederland op de Pad Thai na eigenlijk ook nog niet echt gedaan. Helaas is Frans ziek aan het worden dus hebben Sacha, Maria en ik vandaag met zn drieen les bij Be Be Wok n`Roll! We maken deze dag uiteindelijk samen met de leraar 12 verschillende gerechten (4 curries voor de lunch) en eten t bijna nog allemaal ook op (volgens mij minimaal 1 kilo aangekomen). We krijgen een kookboek mee en door de duidelijke uitleg ben ik denk nu ook in staat om alle gerechten van het kookboek te kunnen maken. Diegenen die dit jaar nog bij me komen eten; ik hoop dat je thais lust,.. want het was echt verdomde lekker!! En zal voorlopig weinig anders meer gaan koken. Na de kookcursus hobbelen Sacha en ik nog even het dorpje door en nemen afscheid van Maria omdat onze wegen hier scheiden. Zij gaan naar t zuiden en Sacha en ik gaan nog even de jungle en bossen in voor een twee-daagse trek en rafting avontuur.

Dag 64: 6 februari
Deze ochtend vroeg op want er staat weer wat actie op het programma! Een twee-daagse trekking en rafting trip dus! We zijn samen met een jongen uit Canada en trekken met onze gids de gehele dag door de bossen richting onze verblijfplaats van de nacht. Af en toe is het een behoorlijk pittige trek maar met de mooie natuur om ons heen valt het allemaal best mee. We maken nog een stop bij een grot maar zowel Sacha als ik passen als we na 10 meter moeten gaan klimmen en klauteren en ook nog horen dat er wel een ´paar` spinnetjes kunnen zitten.... No thanks wij wachten wel even! Bij het basiskamp aangekomen, en ja zo kan je het ook wel noemen want het ziet er vrij professioneel uit zo midden in de jungle, dumpen we onze tassen en maken we nog een wandeling van 45 minuten heen en weer naar een mooie waterval. Dit keer wel met water yeaahh ;-), dus hier ook nog soort van gedoucht. Terug in het kamp, wat overigens op een super mooi plekje is in the middle of nowhere aan een rivier, worden we door de gids en de 2 mensen die bij het kamp wonen op een lekkere maaltijd getrakteerd en brengen we de rest van de avond met een theetje heerlijk door bij het kampvuur. We slapen deze nacht in de openlucht maar met 2 slaapzakken en een deken valt het met de kou best mee (In Pai was het overigens ´s-nachts Echt fris!) en met oordoppen in vallen de rare geluiden ook nog mee dus heb eigenlijk wel een heel erg goede nachtrust gehad.

Dag 65: 7 februari
Vandaag staat het onderdeel raften op het programma. Nou.... maar eens kijken hoeveel water er nu in de rivieren staat, want de topperiode van het seizoen is nml. in augustus. En ja... dat is te merken ook want het is meer peddelen dan echte actie. Maar ja af en toe toch een paar stroomversnellingen die voor wat spanning en sensatie zorgen en de mooie natuur om ons heen maken het toch een fijne trip. Daarnaast zie ik mezelf ook nog niet in augustus gelijk voor de eerste keer gaan want dan kan t er echt hard aan toe gaan. Hè nu dus een beetje training vast gehad en met een paar keer wildwaterbanen in de Efteling erbij, ben ik er klaar voor zomaar te zeggen ;-) Onderweg zijn we overigens nog bij wat ´Hotsprings´ gestopt, die echt HOT waren en op een strandje aan de rivier voor de lunch. Na de trip van 6 uur zijn we uiteindelijk vlakbij Mae Hong Son aangekomen. Dit plaatsje ligt in het uiterste noorden/ noord-westen van Thailand tegen de Burmese grens aan. Sacha en ik bezoeken hier de denk voor iedereen wel bekende ´long-neck hill tribes` (menigmaal ook in NL op tv geweest) en daarnaast zitten hier ook nog de dames met de Grote Oren. Nou t zal ons benieuwen want dit is natuurlijk wel weer een op-en-top toeristische attractie zoals je het wel kunt noemen. Sommige mensen zijn daarom principieel tegen maar wij willen het toch graag zien nu we zo dichtbij zijn. Als we eenmaal aankomen zijn er ja wel veel marktstands met de bekende souveniers te koop maar valt het met de toeristen heel erg mee. We zijn op een bepaald moment zelfs de enige twee die rondlopen. En ik vind dat je door het toeristische af en toe ook een beetje heen moet prikken en moet proberen van de mensen te genieten en ze eervol te behandelen. Met een aantal dames maken we een praatje en tegen de aankoop van wat postkaarten en een souvenir maak ik nog wat foto’s. Ondanks de ’ toeristentrap’ vond ik het mooi om de dames te zien en was het de moeite waard om onze tweedaagse trip hiermee af te sluiten. ´s-Avonds komen we in het donker, na weer vele vele bochten en kronkelwegen, aan in Pai en maken nog een rondje door het gezellige en charmante stadje. (Het is trouwens doordeweeks een stuk rustiger dan in het weekend als de thaise toeristen ontbreken). Met een biertje en de heerlijke zoutjes die we hebben gevonden kletsen we nog wat gezellig na op de laatste avond in onze bungalow.

Dag 67: 8 februari
En ja ook aan dit feestje Pai komt een einde want zowel Sacha als ik snakken toch wel naar wat warme dagen met zon, zee en strand. We hebben nu het overgrootste deel van de tijd dat we samen zijn geweest in het noorden van Laos en Thailand vertoeft en vooral Sacha wilt haar laatste deel van de vakantie toch even doorbrengen op een locatie waar het al de tijd warm is en we ´s-nachts geen kou hoeven te lijden. Daarnaast moet zij natuurlijk ook even aan haar ´Tan´ werken, want ondanks bijna alleen maar zonneschijn op de vakantie gaat het met reizen nu eenmaal niet zo snel dan bakkend op het strand. Zooo daarom dus met de bus van Pai naar Chang Mai vliegveld voor een vlucht eerst naar Bangkok en dan eentje naar Krabi. Alleen....... ging het maar zo makkelijk als hier net beschreven,... want kan je vertellen het was geen pretje. Met de bus naar het vliegveld ging alles nog okay, kleine hinder alleen bij het inchecken want de vliegtuigmaatschappij waar we mee vliegen (Airasia) laat maar 15 kilo baggage toe. En ja dat ga ik zeker niet redden. We mochten gelukkig wel het overgewicht als handbaggage inchecken, dus uiteindelijk dan met praktisch 10 kilo handbaggage het toestel in, ja toch niet dan?! Anyway eenmaal in het vliegtuig stijgen we op en toen gebeurde het,.... het vliegtuig deed raar en echt raar zeg ik dan. Sacha, waarvan haar vader piloot was bij de KLM en echt al heel veel heeft gevlogen, had dit nog nooit meegemaakt en mensen om me heen begonnen behoorlijk te flippen. We maakten nml. niet genoeg hoogte en gingen voortdurend van benenden naar boven en boven naar beneden, links naar rechts en terug etc. T voelde gewoon Echt Niet goed. T leek wel of we in de achtbaan zaten waarbij je zo´n raar gevoel krijgt in je buik als je naar beneden gaat. Alleen hadden we dit nu dus echt achter elkaar. De stewardess kon ons ook niks vertellen en er waren echt mensen om me heen die het heel slecht trokken. Gelukkig trok ik het persoonlijk zelf nog wel en wist gewoon dat we heelhuids weer aan de grond zouden komen. Weet niet waarom ik dat gevoel had, maar wist gewoon wel dat het niet mijn tijd of mijn plaats zou zijn. Al half biddend dat we niet neer zouden storten haalde gelukkig iedereen opgelucht adem toen het landingsgestel uit ging en wij wisten dat we terug zouden gaan naar Chang Mai waar we al die tijd niet ver verwijderd van waren. Eenmaal aan de grond kregen we te horen dat het om een klein probleem ging, iets met de navigatieaanduiding, waardoor we dus hoogte en en weer minder hoogte maakten en naar links en naar rechts gingen. Anyway ze informeerden ons daar niet eerder over waardoor mensen toch in paniek zijn geraakt en zeker 30 mensen daarom ook het vliegtuig verlieten. Na een kleine reparatie werd ons medegedeeld dat echt alles opgelost is en de vlucht gewoon weer naar Bangkok zou vertrekken. We besloten om te blijven zitten want als er een probleem zou zijn zouden we nml. echt niet meer opstijgen. De tweede poging verliep dan ook goed. Alleen hadden Sacha en ik dan wel het probleem dat we onze aansluitende vlucht zouden missen. Wel kut dus want eenmaal in Bangkok vliegveld aangekomen bleek dat we 3 opties hadden: 1. bijbetalen voor een ticket dezelde avond nog naar Hat Yai 2. een boete betalen en de eerstvolgende vlucht naar Krabi nemen (wat een dag later is) 3. of nog meer bijbetalen en dezelfde avond naar Phuket doorvliegen. Tja ga dan maar eens beslissen... Volgende dag naar Krabi betekent Bangkok in of een duur hotel nemen in de buurt van het vliegveld. Naar Phuket vliegen is duur en daarnaast willen we daar eigenlijk helemaal niet heen. En Hat Yai ligt nog zuidelijker dan Krabi wat meer reizen betekent in deze laatste dagen van sacha haar vakantie, net nu we vooral willen chillen. Maar dat bracht ons dan wel in de buurt van Ko Lipeh, waarover we net hadden besloten daar niet heen te gaan omdat het te ver uit de richting ligt van Krabi,... maar nu dus wel ineens een goede optie blijkt te zijn. Bijbetalen moet sowieso. Na veel wikken en wegen dan toch voor Hat Yai gegaan. Na een heeeele lange dag reizen stappen we om half 12 ’ s avonds uiteindelijk vermoeid en opgelucht ons bedje in het zojuist gevonden hotel in Hay Yai in. Morgen tijd voor weer een nieuw avontuur!

Dag 68: 9 februari
Sacha en ik pakken ‘s-ochtends vroeg de minibus richting de haven vanwaar de boot naar Ko Lipeh vertrekt want het is het immers het zuidelijkste eilandje van Thailand wat betekent nog zeker 3 uur varen. We besluiten nog geen combi ticket voor boot en bus te kopen want de prijzen worden nu eenmaal wel eens verhoogd bij alle reisburo’s, die ook deze ochtend weer van alles van ons willen. Eenmaal in de mini-bus kom ik er snel achter dat we hier goed aan hebben gedaan want ik kom met een jongen aan de praat die vrienden met een boot schijnt te hebben. Dus ja, de brutaliteit zelve, vraagt natuurlijk met haar charmantste lach of er misschien nog plek is voor 2 leuke meisjes ;-) En ja hoor, we kunnen gratis en voor niks mee op de boot naar Ko Lipeh. We blijken echter wel op een boot te zitten die georganiseerde reisjes verzorgt en zitten met een boot vol thaien. Wat Sacha en mij alle ruimte geeft op de bankjes in de zon, aangezien wij de enige twee blanken zijn en verder niemand aan zijn tan moet werken zoals wij. Daarnaast levert deze tour ons zelf nog twee stops bij andere eilandjes, een heerlijke lunch en voldoende verfrissende drankjes op. Kortom: helemaal nog niet zo’n foute beslissing om naar Ko Lipeh te gaan. Daarnaast regelde onze nieuwe thaise vriend dat we ook nog eens de allerlaatse bungalow hebben op het populaire eiland. Onze dag kan dus niet meer stuk. Totdat, en je raad het nooit, we zetten nog geen voet aan wal of ik zie me daar bij het aanmeren van de boot op Koh Lipeh direct Ingu en Jeroen, vrienden en collega’s van het Paard, lopen. Nou das toch geen toeval meer zou ik zeggen. En t mooie was dat ik al de gehele dag het gevoel had dat we ze tegen zouden komen en ik een uur eerder nog tegen Sacha zeg dat we ze maar eens even moeten bellen om te checken waar ze uithangen. Zo zie je maar niets gebeurt voor niets. Zo zit je de ene dag no in de stress met alle vluchten en de andere dag verloopt op rolletjes en zit echt alles mee. Tegen zonsondergang zijn Sacha en ik ingecheckt in de bungalow en zitten we met een biertje in ons land en een grote glimlach op ons gezicht gelukkig en toch ook opgelucht van de ondergaande zon te genieten. De avond brengen we verder feestend met Ingu en Jeroen door op het strand onder het genot van wat lekker pina colada buckets. Ja wij zin blij dus ook dat drinken hoort erbij!

Dag 69: 10 februari
Zodra ik in de vroege morgen een stap zet op het strand, is heel snel duidelijk; het zand is hier wit! Echt wit!! Zonder zonnebril is het nauwelijks te doen omdat het zo fel is door de zon die er op schijnt. En het water is zoooo turquoise en helder! Echt ongelofelijk. Tot nu toe echt het meest tropische plekje waar ik ooit ben geweest. Na twee dagen reizen is het vandaag daarom alleen maar chillen op het mooie strand. Daarnaast een beetje snorkellen, want nog eens bevestigd dat het hier tropisch mooi is want zoveel gekleurde visjes en gekleurd en vooral levend koraal heb ik nog nooit gezien. Het is dus duidelijk dat hier gewoonweg nog niet zoveel toeristen zijn geweest en dat Ko Lipeh tot een marine park behoort waardoor er heel veel restricties zijn aan de bouw van accomodaties enzo. Na de zonsondergang wandelen we ,et z’n vieren wat over het eiland. Er zijn hier geen verharde wegen, kortom geen auto’s, en slechts een tiental brommers. De natuur in het midden van het eiland is super mooi en groen en echt overal hangt een zeer relaxte sfeer. Het is dus echt genieten!! We vinden een restaurant met films. Deze avond wordt ‘The Departed’ getoond en na praktisch 3 maanden geen enkele film gezien te hebben, is het even lekker om lang onderuit te liggen en naar een projectiescherm te kijken moet ik zeggen.

Dag 70: 11 februari
Vandaag weer zo’n heerlijke relaxdag op het strand. Moet zeggen dat Sacha en ik al aardig beginnen te verkleuren nu (werd ook eens tijd !). We vinden weer wat nieuwe tentjes met lekkere broodjes, fruitontbijtjes en andere lekkere thaise hapjes. ‘s-Avonds spreken we met Ingu en Jeroen af en dineren gezellig op het strand en borrelen daarna nog even goed door tot laat in de avond.

Dag 71: 12 februari
Met z’n vieren brengen we dag vooral snorkelend door, want we gaan vandaag op een snorkeltrip!De trip brengt ons op een aantal nabij gelegen eilandjes en snorkel locaties. We hebben echt een te gekke dag want zelf met mijn duikverleden heb ik niet zoveel mooie vissen gezien. Het water is tevens ontzettend helder en ook hier turquoise op de meeste plekken. We lunchen op een soort van Robinson Crusoe eiland en kunnen ons zo inschrijven voor het aanverwante tv programma, want wat hebben we het hier met z’n allen naar ons zin. Bij terugkomst op Ko Lipeh wandelen voor de zonsondergang naar de andere kant van het eiland en dineren op de terugweg in de jungle/ bossen. Met een zaklamp terug vinden we de weg naar de andere kant van het eiland, want straatverlichting (lees zandpasverlichting) dat kennen ze hier niet. Sacha heeft ondertussen al een duiktrip voor de volgende dag geboekt na deze geweldige dag in het water, totdat we er achter komen dat de speedboot naar Ko Lanta 2 dagen later al vol zit. Kut…. dus. Want ik moet op tijd naar Ko Lanta omdat Sjacco daar is die mn nieuwe bankpassen heeft (thanx to papa!)en daarnaast willen we 2 dagen later niet met de gewone boot en bus want dat betekent dat we dan nog maar 1 volle relaxdag hebben voordat Sacha en ik beide een dag later het vliegtuig instappen. Kortom: we moeten morgen dus al de gewone bus en boot nemen. Sacha kan dus helaas niet meer duiken en we zullen in totaal 6 uur langer reizen dan dat we gehoopt hadden. Nou ja, zo moet t dan maar zijn, er is nu ook nog weinig aan te doen. Onze laatste avond op Ko Lipeh eindigt dus met het inpakken en ordenen van de tassen.

Dag 72: 13 februari
Ik informeer Ingu en Jeroen snel dat we helaas al moeten vertrekken en doen gezamenlijk nog een ontbijtje op het strand. De rest van de dag brengen Sacha en ik 3,5 uur op de boot door en in total 6 uur in mini-busjes voordat we onze eindbestemming op Ko Lanta bereiken. Daar zitten Sjacco en zijn vrienden, Maria en Jan-Paul, al met een biertje ons te wachten!! Sjacco is zo lief geweest om ook een kamer voor onn te boeken dus hoeven we gelukkig daar niet meer naar op zoek en schuiven wij gezellig met een biertje aan. De rest van de avond kletsen we even helemaal bij, dineren met z’n allen op het strand en drinken nog een biertje of twee voordat Sacha en ik vermoeid na de lange dag ons bedje induiken.

Dag 73: 14 februari
In de vroege ochtend pakken Sjacco en ik gelijk onze lievelingssport op het strand op: Beach Ball!! Menig man hebben we immers geimponeerd met onze lefthands en righthands op het strand van Sri Lanka 3 jaar geleden ;-) Ook vandaag zitten er een aantal mooie slagen tussen! Daarnaast is het natuurlijk ook goed om weer even aan wat actie te doen, want het thaise eten blijkt lekker en de porties blijven groot. Verders de dag een beetje op en rondom het strand gehangen met z’n allen. In de avond gezellig gekaart, met ook dit keer weer het naakte mannen kaartenspel van Sjacco, en met z’n vijfen wat cocktails gedronken aangezien niemand van ons wat romantisch had te doen/ kon doen op deze valentijnsdag. Dit is tevens al de laatse avond met Sjacco, Maria en Jan-Paul want door onze enthousiaste verhalen over Ko Lipeh besluiten zij de volgende onverwacht de speedboot naar dit eiland te nemen.

Dag 74: 15 februari
Na het ontbijt nemen we afscheid van de Amsterdamse posse. Sacha en ik huren voor de rest van de dag een brommer en cruisen op ons gemakje het gehele eiland rond. Ik wist niet dat Ko Lanta zo groot was zeg. Het heeft een aantal mooie stranden en er zijn veel, heel veel toeristen hier. Vooral mensen die voor een paar weken op vakantie zijn, hele gezinnen en ook vriendengroepen. Maar ondanks het grote aantal toeristen is het nergens echt heel druk op het strand. Er zijn een ongekend aantal resorts, barretjes en restaurants op het eiland, wat voor ieders wat wils brengt. Daarnaast is het in prijsklasse ook erg verschillend. Dit maakt het dan ook denk ik een erg populair eiland bij de vele buitenlanders. Thaise toeristen heb ik echter nog niet gezien. Heb het idee dat deze vooral komen naar de ‘onontdekte’ plekken in Thailand waar de grote massa nog niet komt. Zo zijn Pai en Ko Lipeh bijvoorbeeld wel erg bij hen in trek. We brengen de avond ik het stadje van het eiland door, waar ik achter de computer wat mails verstuur ivm aankomend weekend in Singapore en daarnaast doen we nog wat shoppingsactiviteiten voor kadootjes thuis. Deze kan ik dan nml. nog aan Sacha meegeven en hoeven geen 3 maanden in de al overvolle tas mee. Tevens heb ik het geluk gehad dat Jeroen en Ingu ook het een en ander hebben meegenomen, waardoor ik momenteel lichter reis dan dat ik weg ging. En dat is nodig ook want bij Tigerairways waarmee ik naar Singapore vlieg, is het maximum toegestande gewicht ook 15 kilo. Toch fijn al er af en toe wat vrienden zijn ;-). We dineren deze avond in een restaurant aan de haven en lopen eerst nog een zweedse variant binnen. Maar al snel rennen we hier weg want het knackebrog gehalte is hier wel erg hoog haha. Oh en deze zweden zijn trouwens ook wel DE trendsetters op hwet gebied van de laatste mode want elke zweed loopt hier wel in een paar klompen met van die gaatjes aan de bovenkant. Niet normal hoeveel paar van deze schoenen ik al voorbij heb zien komen. Echt absoluut de nmr.1 trend onder de backpackers. Ik denk alleen dat ik even pas….

Dag 75: 16 februari
Daarmee aangekomen tot vandaag, de dag dat ik dit aan het schrijven ben. Kostte me wel even moeite om een werkende computer met internet te vinden want het gehele eiland heeft geen signaal. Gelukkig heeft de internetshop van gisteren wel ontvangst. Daarvoor alleen wel naar de andere kant van het eiland gereden, dus moet zo ook weer helemaal terug. Ga daarom ook later nog even terugkomen op vandaag want moet nml. gaan opschieten aangezien over anderhalf uur de trip richting Singapore begint. Voor nu TOT ZIENS THAILAND dussss! Jammer dat het zo kort heeft geduurd, maar ga zeker terugkomen, want dit land is nu eemaal goedkoop, waanzinnig mooi en gevarieerd en de thaise keuken staat bij mij op nummer 1.