Cambodja: Deel2

Zooo daar zijn we weer: tijd voor een update van de afgelopen week.

Dag 8: 12 december 2006
Natuurlijk ook vandaag vroeg op want er staat een lange reis naar Sen Monorom in de provincie Mondulkiri op het programma. Een reis die gepland stond op 9 uur heeft ons uieindelijk 11 en een half uur gekost. Welkom in de outback kan je hier nml. wel zeggen! Dit is wel even andere koek dan ons geasfalteerde NL. Enorm veel en slechte onverharde wegen onderweg en daarnaast vertraging opgelopen doordat de chauffeur een brommer heeft aangeraden... we weten helaas niet hoe t met de gewonde bijrijdster is afgelopen. Ondanks deze lange reis hebben we ons echter geen moment verveeld want al snel blijkt dat dit deel van het land heel mooi is en zijn we o.a door de jungle, een schitterend National park en door een prachtig heuvellandschap gereden. Onderweg o.a apen en een kakatoe gezien en hebben we een leuke Amerikaanse jongen ontmoet, die op dit moment van schrijven (18 dec.) nog steeds bij ons is. We overnachten in een bungalow buiten t stadje in de natuur.

Dag 9: 13 december 2006
Bij aanvang van de dag blijkt al snel dat we een goede keuze tav ons verblijfadres hebben gemaakt, het is hier echt ongekend mooi! Hoewel er eigenlijk een 2-daagse olifantentrekking op het programma stond, maar de olifanten achteraf gezien "op waren", besluiten we om een rit per motor naar de blijkbaar grootste en mooiste waterval (Bou Sraa waterval) van Cambodja te maken. Louise en ik hebben beide een chauffeur en onze nieuwe vriend Derrick neemt zelf een motor. Er werd in onze lonely planet al voor gewaarschuwd, de weg naar de waterval is 1 van de slechtste in het land, en daar had de schrijver zekerrr gelijk in. Erg blij dus dat wij iig een chauffeur hadden. De weg van 1, 5 heen en 1,5 uur terug was echter zeker de moeite waard als je de watervallen eenmaal ziet. De reis natuurlijk zelf ook al een heel avontuur op zich. Louise en ik zijn er heelhuids alleen " wat" rood van de stof vanaf gekomen. Derrick had alleen wat meer pech. Die haalde het in zijn hoofd om in het water vanaf een rots te duiken terwijl hij de diepte van het water niet wist en kwam daarbij nogal ongelukkig op zijn hoofd terecht. Hij moest gelijk gehecht worden en die arme jongen loopt nu nog met een bandana op zijn hoofd.Gelukkig voor hem geneest t snel en had t veel slechter voor hem kunnen aflopen. Op de terugweg zijn we nog naar een uitkijkpunt gereden voor de zonsondergang en prachtig uitzicht over de bossen en heuvels van Mondulkiri.

Dag 10: 14 december 2006
Deze dag staat dan eindelijk wel in het teken van de olifanten!! Ondanks we er in het begin een beetje sceptisch over waren omdat we niet zelf zouden rijden maar op stoeltjes op de olifant zouden zitten was dit een ongelofelijke ervaring. Vanaf de plaatselijk ' hilltribe village' hebben we 2 een rit van 2 tot 2.5 uur gemaakt op de olifanten. Onderweg nog een lange pauze bij een waterval gehad. Zijn door de bossen en over de ' savanne' gereden, zoals ik het noem want sommige delen doen me erg aan Afrika denken. (denk dat dit komt door de rode grond). We hebben uiteindelijk ook nog zelf gereden!! Wel machtig hoor zo'n groot beest. Het wassen van de olifanten na zowel onze als de olifanten lunchbreak was mooi om te zien. Al met al een zeer leuke dag.
Ik ben overigens erg blij dat we naar dit deel van het land zijn gegaan vanwege het mooie en wisselende landschap, schitterde sterrenhemel en het gevoel van oneindigheid dat hier is. Daarnaast zijn de mensen nog net even vriendelijker dan in de grote steden en toeridtische plekken.

Dag 11: 15 december 2006
Ons laatste uur in Sen Monorom hebben we afgesloten met een schitterende zonsopgang vanaf de ' achtertuin' van onze bungalow. Daarna zijn Louise en ik samen met Derrick per bus vertrokken richting Kratie. Dit plaatsje staat bekend om zijn zoet water dolfijnen waarvan er in Cambodja nog zo'n 70 leven. De meeste leven hier bij in het deel van Mekong rivier bij Kratie. Na de bumpy busrit van 7 uur besluiten we daarom meteen naar de dolfijnen te gaan en vanaf het water een zonsondergang mee te pikken. De rit van 7 km achterop de motor naar de dolfijnen is erg mooi en al snel blijkt dat dat de provincie Kratie erg groen is. Tijdens onze tocht van 1,5 uur op het water zien we meerdere dolfijnen voorbij komen en hebben we vandaag heel veel geluk, want we worden op de mooiste zonsondergang van tot nu toe getrakteerd! Bij terugkomst in Kratie besluiten we in deze groene omgeving een dagje langer te blijven dan gepland stond.

Dag 12: 16 december 2006
Vanaf het balkon van ons guesthouse begint de dag goed; ik lees mijn tweede boek uit (Hotel Babylon! .. een aanrader) en geniet van het mooie uitzicht op de Mekong rivier. We huren voor deze dag fietsen maar besluiten last minute om deze te laten staan voor ons bezoek aan het eiland wat in de Mekong rivier tegenover Kratie ligt. Dit is een eiland wat je volgens mij qua leefstandaard echt met NL in de jaren 40 of 50 kan vergelijken. Iedereen leeft hier heel basic, voorziet in zijn eigen voedsel door landbouw en heeft als het mee zit een paar koeien en kippen. Er is nauwelijks tot geen electriciteit of winkel en de enige vervoersmiddelen die de bewoners hebben zijn een fiets, brommer of soort van huifkar. We lopen om het hele eiland heen en hebben hier uiteindelijk 4 uur over gedaan. We komen o.a nog langs een 'floating village' en settelen ons voor een verfrissende duik en relax moment aan het strand van de rivier. Bij terugkomst in Kratie nemen we toch nog even de fiets voor een voor een korte rit tot dat het donker wordt. Ook hier zegt iedereen ons gedag en komen de kinderen rennend naar de weg om naar je te zwaaien, ik voel me net even de koningin! Wat een ontzettend lieve en vriendelijke mensen zijn dit toch! Dedag sluiten we af met een pasta jaja en een heerlijk glas cabernet sauvignon wat ze hier serveren!!Toch wel lekker hoor een glaasje wijn. Kan niet wachten tot Australie!!... nou ja nog eventjes dan.

Dag 13: 17 december 2006
Zo terug naar Phnom Penh waar we afgelopen dinsdag vanaf zijn vertrokken de provincies in. Uiteraard weer een lange busrit voor de boeg. Ditmaal ook vertraging, dit keer door een lekke band. Ach ja zolang we maar nog op tijd in Phnom Penh aankomen voor een bezoek aan het koninklijk paleis. Gelukkig doen we dat nog net en schieten hier gezellig met de vele Koreanse en Japense bezoekers de toeristische fototjes voor thuis in het plakboek. Louise en ik moesten verder in de hoofstad nog ons visum voor Vietnam ophalen. Bij het reisburo blijkt dat de DOOS van het buro geen hersens heeft en ons visum heeft laten ingaan op de dag dat zij dit bij de ambassade hebben aangevraagd...terwijl ze wisten dat we niet eerder naar Vietnam zouden gaan dan vandaag. Ja das dus balen en betekent dat ik 6 dagen korter (dan een maand) in Vietnam kan blijven tenzij ik extra betaal. Nou ja we zien wel hoe t loopt... Iig gelijk onze trip naar Hoh Chi Minh City via een Mekong tour geboekt en de eerste kaarten voor het thuisfront op de bus gedaan.

Zo onze laatste uurtjes Cambodja zitten erop en zit op het moment van schrijven net over de grens in Vietnam. Wil overigens nog even kwijt dat ze in Cambodja erg strict zijn tav blote benen en schouders, heb 2 maal een kort rokje aangedaan maar wist niet hoe gauw ik me na een blokje om al moest omkleden,... want had echt van iedereen bekijks zowel man als vrouw. Of zou het toch aan mn lange slanke benen hebben gelegen ... haha
Daarnaast voor alle modebewuste members van de mailinglist: Gooi geen oude pyjama's weg en koop alvast wat nieuwe in, want ik zie een nieuwe rage aankomen: de Pyjama voor zowel binnen als buiten, thuis als op visite, naar de supermarkt of groenteboer,... de Pyjama is hip!! Echt je gelooft je ogen niet, helemaal de laatste mode hier,... in alle soorten, maten en kleuren worden zie hier door de vrouwen gedragen! Te komisch voor worden. Maar wel hipppp!! Ik hou t alleen nog even voor gezie en beloof nog geen pyjama als souvenir mee te nemen ;-)

Vietnam report volgt snel.