Cambodja en Bangkok report

Hallo allemaal,

Jaja daar zijn we dan, beter een beetje laat dan nooit zullen we maar zeggen. Het is erg moeilijk om deze aangemaakte website door mijn lieftallige vriendin Sonja ;-) continue te updaten want lig vaak vroeg in bed (niet te geloven he!) of zijn ' s avonds druk met ontspannen. Daarnaast is niet overal internet aanwezig. Maar nu in Phnom Pehn zo vlak voor een tocht naar de bergen en jungle van Cambodja, maar toch even wat ' tijd' ingepland om jullie (alle members van ramonavangennep.waarbenjij.nu mailinglist!!) even te updaten van alle avonturen. Want zal zeker een paar dagen weer niet achter de computer zitten. Vind t ook wel lekker zo, heb immers min of meer 5 jaar elke dag achter zo'n beeldscherm gezeten. (trouwens ook nog geen woord in mn dagboek geschreven wat ik van karin, nadine en marja heb gehad, maar ga t echt proberen om elke dag een stukje te schrijven, is wel zo leuk voor t nageslacht zullen we maar zeggen ;-)
Nou en avonturen hebben we al best een beetje meegemaakt moet ik zeggen.

DAG 1/ 5 december 2006:
Het begon al bij aankomst in Bangkok.... iedereen weet t inmiddels al denk ik zo.... tas spoorloos. En was niet de enige, zeker 30 mensen waarvan de bagage zoek was. Is blijkbaar t een en ander mis gegaan op Londen Heathrow bij t laden van t toestel ... werd ons verteld. Ik heb geduldig nog even bij de band staan wachten met de hoop dat mijn tasje nog tevoorschijn zou komen maar helaas... t zat niet mee. Tas echt kwijt. Formulieren ingevuld en geld gecasht bij de luchtvaartmaatschappij om de eerste avond mee door te komen, welgeteld 40 euro, dus niet echt veel, maar goed wel een gratis overnachting, taxi naar hotel en om de eerste levensbehoeftes mee aan te schaffen. Gelukkig zaten alle waardevolle spullen in mijn handbagage en kwam Louise al dezelfde nacht aan in Bangkok, dus maakte me eigenlijk niet zo druk. Na aankomst de vertrouwde Siam/Patpong buurt in gegaan en heerlijk bij de Japanner gegeten, de befaamde pingpong ' wedstrijden' ook dit keer weer overgeslagen (de Bangkok kenners onder ons weten wat ik bedoel ). Daarna relaxed in bed gaan liggen, int bekende Plaza Hotel, waar ik 4 jaar terug met Liesbeth ook heb gelogeerd.

DAG 2/ 6 december 2006:
Louise stond om 7 uur ' s ochtend al aan de deur te kloppen, gezelliggg visite! We zijn gelijk gaan ontbijten en zijn met de tuk tuk de stad ingegaan. Ook dit keer weer t bekende verhaal, alleen maar taxi en tuk tuk drivers die je de gehele poos oplichten, langs de zogenaamde TAT buro's (zogenaamde tourist offices, waar de chauuffeur commissie voor vangt als ze je langs brengen) willen rijden, de weg zogenaamd niet weten, de meter niet aan willen zetten, je wijs maken dat t reisburo wat je zoekt van naam is veranderd en nu gesloten is, wegrijden en vervolgens het dubbele tarief van de normale prijs vragen etc etc... dit ging gewoon de hele poos door en door,om zooo moe van te worden. Louise wist niet wat ze overkwam, had dit nog nooit in Bangkok meegemaakt maar begreep meteen waar ik haar vantevoren voor had gewaarschuwd en ja hoor ook nu was het bij mij weer raak. Maar goed door dit gedoe kwamen we wel even in Koh san Road (het bekende backpackers mekka in Bangkok) terecht alwaar ik een bekende uit t Haagse(Chester (fotograaf)) met zijn vriendin tegenkwam. Wat is de wereld toch ook klein, want ook de dag ervoor kwam ik op Heathrow 2 x dezelfde bekende tegen, maar wist t niet zeker, en toen hij vervolgens ook in het vliegtuig een rij achter me zat ben ik naar hem toegestapt om te checken of ik m niet ergens van kende, en warempel ja hoor zoals ik al vermoedde, een ex vriendje van Martine. Wat een toeval en nu ook weer met Chester in Bangkok.... of toch geen toeval...??
Anyway Louise en ik zijn de dag verder bezig geweest met shoppen (althans vooral kijken naar alle leuke dingen die ze hier hebben en ongelofelijke shoping malls doorgewandeld, Thailand is HIP!), uitgezocht hoe we in Cambodja moeten komen, fietstocht door Bangkok geboekt en verders op zoek naar een aantal essentiele items voor de vakantie, maar die konden we helaas nog niet echt vinden. Moet zeggen de eerste echte dag in Bangkok was lekker (ondanks de vermistte tas), was op de een of andere manier al weer helemaal gewend dat ik hier ben, ben absoluut niet moe en voel me fit, voelde goed aan en heb zin in de rest van de reis.

DAG 3/ 7 december:
Jajaaaaaaa die begon goed al goed: om 1 uur ' s ochtends wakker gemaakt door geklop op de deur, de TAS was terecht en werd netjes afgeleverd. Toch wel blij dat ie er nu eindelijk was, ondanks dat t me nu niet zo heel veel meer uitmaakte omdat de shopping malls van Bangkok me een ' aardig' nieuwe kledingkast hadden kunnen opleveren.. Maar goed paar uur verder gelapen want vroeg op ( half 7) voor de fietstocht: " de kleuren van Bangkok". Moet zeggen dat dit een van de mooiste ervaringen was die ik in Bangkok heb meegemaakt. Je leert de stad op een totaal andere manier kennen. Op de fiets door de meest' intieme' wijk van de stad waar je praktisch door de bewoners hun huiskamer rijdt, door steegjes zo smal, waar de armsten van t volk leven en letterlijk hun hele hebbe en houwe aan je voorbij gaat. Zoveel geuren, kleuren, indrukken die je hier opdoet, ongelofelijk. En de gastvrijheid is maximaal. Van iedereen mag je foto's maken en kan je gezellig een praatje mee doen. Het tweede deel van de tocht speelde zich af aan de overkant van de rivier die dwars door Bangkok gaat. Hier hebben we een paar uur over paadjes door de jungle gereden, te gek en zo mooi en een ongelofelijk contrast met die drukke stad ad andere kant van de rivier.
Na de fietstocht zijn we de stad doorgechased op zoek naar een mosquito net (hebben we in totaal 2 uur over gedaan, maar was de moeite waard want zullen we in de jungle gaan nodig hebben vermoed ik zo) en nette slippertjes, want we moesten en zouden op advies van een aantal vrienden een drankje gaan doen in The Dome, op de 64ste verdieping van de State Tower in Bangkok. Ook dat heeft behoorlijk wat moeite gekost (heb uiteindelijk instappers, 2 maten te klein tegenover de Dome gekocht in de supermarkt, teenslippers zijn nml. verboden en je moet er best representatief uit zien om binnen te komen), schoenen zagen er niet uit, maar zijn uiteindelijk wel binnen gekomen. En goh wat een afsluiter van de dag was dat zeg, ongelofelijk!! Wat een uitzicht over de skyline van Bangkok en wat een mooi restaurant. Het restaurant is buiten en erg chique, met super bar, waaraan... wij natuurlijk alleen maar stonden :-). Hadden na 4 super heelijke cocktails ( moesten even wennen aan de prijs (welgeteld max 30 sec. haha) want dit zijn gewoon europese prijzen, maar konden t niet laten om vanaf 1 van de coolste plekken voor een bar en restaurant ter wereld niet decadent te doen) natuurlijk nog geen zin om naar huis te gaan maar ja werden om 2 uur toch vriendelijk verzocht deze mooie plek te verlaten en dat was maar beter ook want om kwart voor 6 stond al weer onze wekker. Dag 3, wat kan ik zeggen: Onvergetelijk, wat een contrasten, allemaal anders maar even mooi.

Dag 4/ 8 december:
Vandaag dus weer heel vroeg op om de bus te pakken naar Cambodja. Lange rit van totaal 11 uur (als alles mee zit..) voor de boeg naar Siem Raep voor Angkor Wat. Er werd van tevoren al gewaarschuwd dat we erg op moeten letten op de grens bij Cambodja (zodra je deze over bent) voor taxi en bus chauffeurs die je voor een behoorlijke prijs willen oplichten om in Siem raep te komen. De weg van de Cambodjaanse grens naar dit plaatsje is slechts 160 km lang maar duurt erg lang vanwege de staat van deze weg. Er schijnt nml. een bepaalde luchtvaartmaatschappij te zijn die een bepaalde politieke partij betaald om onderhoud aan deze weg te voorkomen, zodat deze belangrijke toegangsweg naar het grote tempelcomplex (grootste trekpleister in Cambodja) nog steeds in zeer slechte staat is. En er daarom nog door heel veel toeristen (natuurlijk niet de avontuurijk zoals ons ;-)wordt gevlogen naar Siem Reap dan de ipv goedkopee optie per bus te nemen. Anywayyy na veel gezeik over de grens hebben we uiteindelijk een taxi gedeeld met een vriendelijke Amerikaan en kwamen we net voor zonsondergang aan in ons guesthouse. Eerste indruk van Cambodja: mooi, stoffig maar wel even wennen aan de corruptie en t toeristische stadje Siem Raep.

Dag 5/ 9 december:
Zoals wij Hollanders zijn, is de fiets voor ons beide een fijn vervoermiddel om van A naar B te komen en hebben we dan ook besloten om Angkor Wat met de fiets te bezoeken. (daarnaast natuurlijk ook een beetje op de conditie en lijn hier letten he). Ook nu weer vroeg op, maar om eerlijk te zijn, raken we zo gewend aan het vroeg op staan dat we automatisch om 6 uur al wakker werden. AngkorWar is het grootste tempelcomplex ter wereld met verschillende tempels in diverse bouwstijlen. Eigenlijk heet volgens mij alleen 1 tempel zo maar omdat deze zo beroemd is en tot 1 van de 7 wereldwonderen hoort hebben ze gemakshalve het gehele tempelcomplex hiernaar vernoemd. Dit complex is te vergelijken qua omvang met een stad als Amsterdam. We hebben dus veel gefietst en de eerste dag de tempals rondom Angkor Wat bezocht, oa de tempel met 216 hoofden en tempel die bekend is van Tomb Raider. Super indrukwekkend, mooi, oud maar fascinerend en zo groot. Hier heel veel foto's van geschoten.
Na deze vermoeiende lange dag en 30 km verder konden we aan niks anders denken dan een verfrissend biertje en lekker eten dus fietsten we in rap tempo terug naar Siem Raep. Alwaar we uiteindelijk 2 bier en 4 cocktails verder... voldaan ons bedje om 11 uur indoken.

Dag 6/ 10 december:
Whats new... ook deze dag vroeg op, zijn nu echt al helemaal gewend,... nu kwart voor 5 om de zonsopgang bij Angkor Wat te bekijken. Vandaag geen fiets maar Tuk Tuk genomen. Gingen immers in het donker weg en zouden na een uurtje of wat terug rijden om d bus naar Phnom Penh te nemen. Voor t tempelcomplex kan je een toegangskaart nemen voor 1 dag, 3 dagen of 7 dagen, maar moet zeggen dat ondanks zijn schoonheid Louise en ik t na 2 dagen toch wel een beetje hebben gezien. Eenmaal naar de highlights geweest valt de rest toch een beetje int niet. Maar het HOOGTEPUNT vant complex moest nog komen de zonsopgang bij Angkor Wat. Met nog vele honderden toeristen stonden we klaar met de camera in de hand om dat ene mooie plaatje te schieten,... en helaas de zonsopgang was niet de beste die ik ook heb gezien, maar desalniettemin was het mooi en indrukwekkend. Daarna de tempel in en kan goed begrijpen waarom deze op de lijst van 7 weleldwonderen thuis hoort, wat een constructie, wat een impressive gebouw en de grote vraag; " Hoe hebben ze dit in de 12de eeuw in godsnaam voor elkaar gekregen??
Na terugkomst in Siem Reap zijn we vertrokken naar Phnom Penh. Dit was een ontzettend leuke, leerzame en ' smaakvolle' reis. Door mooi landschap gereden, leuke medepassagiers ontmoet (2 doktoren uit Cambodja met interessante verhalen die goed engels spreken), genoten van de gastvrijheid en vriendelijkheid van de bewoners van dit land en toch wel als opvallende ' hoogtepunt' van deze trip langs een wel heel interessant plaatsje gereden genaamd Spiderville, althans dat is de bijnaam. Alwaar ik, jaja t niet kon laten om de plaatselijke delicatesse, een spider te eten. Weet niet precies wat voor spin t was maar leek wel erg veel op een vogelspin en waren zeker niet de kleinste. Bij een tussenstop in dit plaatsje stonden de vrouwen met schalen vol voor je klaar om dit aan je te verkope. En op de een of andere manier, vraag me niet waarom, was ik geinteresseerd naar hoe dit beestje smaaktte, je moet je toch een beetje opstellen voor andere culturen nietwaar?! En heb er eentje geprobeerd, gefrituurd met een zoet zuur chili sausje, en helemaal opgegeten. Smaakt een beetje naar kip. Alleen t laatste deel was niet al te smakelijk maar verders was t best okay.
Na dit ' diner' verder gegaan naar Phnim Penh waar we na de reis heerlijk voor de verandering... eens vroeg naar bed zijn gegaan.

DAG 7/ 11 december:
Is de dag dat ik dit en bovenstaande tekst aan het typen ben. Na een paar dagen Cambodja moet ik zeggen dat zowel Louise en ik langzaam verliefd aan het worden zijn op dit land. De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk en er is veel moois te zien. Daarnaast is het te vergelijken met Thailand minimaal 5 tot 10 jaar terug denk ik en dat bevalt ons beide goed. Zitten in een niet zo toeristisch deel van de stad en genieten van elk straattafereel. Zo zijn we vanochtend door de markt bij ons hotel om de hoek gelopen en daar val je toch echt weer van de ene tot in de andere verbazing. Wat ze hier wel niet allemaal verkopen en naast elkaar; fruit in alle soorten maten en kleuren, levende vissen die live worden geslacht, allerlei dieren die er zonder airo ijs of wat dan ook bij hangen en door iedereen in hun handen wordt genomen. Echt de keuringsdienst van waren zou hier direcht de hele markt sluiten maar ondanks dat hou ik van deze levendigheid en nieuwe dingen die je te zien krijgt. Louise is al vegetarisch en ook ik denk even nee te zeggen tegen vlees en wellicht ook vis want dit we zijn nu eenmaal niet zo inmuun tegen al deze bacterien die hier overal rond zwerven lijkt mij. De Cambodjanen eten overigens echt alles, van spinnen dus tot krekels, kuikentjes die ze zo uit ei halen (die sla ik toch echt over!!) en de meeste stinkende fruitsoorten die er zijn. Ze zijn hier niet zo moeilijk en voor hen geldt alleen het is lekker of niet lekker, aan ' normen en waarden' wat betreft voedsel doen ze dus niet zo.
Verder zijn we vandaag naar de Killing Fields en de Choeung Ek geweest. Beide zijn sites die te maken hebben met het regime wat Pol Pot hier 4 jaar heeft gevoerd en zoals ze inschatten 3 miljoen mensen t leven heeft gekost tussen 1975 en 1979. Erg ontroerd en ontdaan verlieten wij deze lokaties. Het is niet te begrijpen wat hier in Cambodja heeft plaats gevonden en hoe dit in godsnaam heeft kunnen plaatsvinden. Zelfs de Cambodjanen zitten hier nog steeds over met vraagtekens. Nu ben ik niet zo'n geschiedenis liefhebber maar moet toch zeggen dat ik voortaan me meer in de geschiedenis van landen ga interesseren want ik stond hier vandaag echt met een mond vol tanden. Ik heb nu door tijd gebrek (zit hier inmiddels al ruim 2 uur te typen en is 11 uur en moeten morgen weer natuurlijk vroeg op) geen tijd om precies uit te leggen wat hier precies heeft plaats gevonden maar wil jullie hier graag wel nog even op attenderen. Pak er aub een boek of internet bij als dit onderwerp je niet bekend is want je staat echt versteld.
Zeker nu ik dit weet en mee heb gemaakt krijg ik nog meer respect voor de mensen in dit land, hoe zij hier mee hebben omgegaan en dit zo'n gat in hun geschiedenis heeft geslagen. Ongelofelijk wat een daadkracht en doorzettingsvermogen zij hebben om na deze afschuwelijke periode ons zo gastvrij en vriendelijke te ontvangen.

Zo voor nu ben ik aardig weer bij moet ik zeggen. Morgen gaan we naar Sen Monorom in Mondulkiri provincie om bergstammen, olifanten en watervallen te bezoeken maar vooral even de natuur in te duiken. Daarna staat Krati op het programma. De verhalen volgen snel.